ένα διήγημα της Γεωργίας Κοκκινογένη *
Πέδιλα, φούστα μέχρι το γόνατο , μαλλί πλούσιο σπαστό και χαμόγελο πεντακάθαρο που καθρέφτιζε άνθρωπο με μπέσα. Αυτή ήταν η Σάλλυ , μια Αγγλίδα, ανάμεσα στις πολλές που ερωτεύτηκαν Έλληνα και ξενιτεύτηκαν για να στήσουν μια φωλιά σε νησί τουριστικό και να γεννήσουν παιδιά με ελληνικές γιαγιάδες και βρετανικό αξάν.
Εκεί γνώρισε τον Πάνο οδοντίατρο με πτυχίο από τη Σιένα της Ιταλίας και ειδικευθείς… ειδικευθείς. Ο Πάνος ήταν από τους πιο καταξιωμένους επαγγελματίες στο χώρο του και δη, γοητευτικός ανήρ. Στο ιατρείο του σύχναζε όλη η καλή κοινωνία της πόλης. Γεφυρες, σφραγίσματα, ανασύσταση, επείγοντα περιστατικά. Είχε και αδερφή οδοντοτεχνίτη στη Θεσσαλονίκη.
Κάθε πόνος έβαζε σε αναμονή τη Σάλλυ που τον περίμενε στο παρακμιακό νοικιασμένο διαμέρισμα τους. Όλη τη μέρα πάσχιζε να τα βγάλει πέρα με τα τρία κορίτσια και τη δουλειά της. Ως ξεναγός κέρδιζε αρκετά χρήματα ιδίως τους θερινούς μήνες.
Αρχαιολογικό μουσείο, κάστρο, προϊστορικός οικισμός, ρωμαϊκό θέατρο, ναός αρχαϊκής εποχής, έκθεση μοντέρνας τέχνης, μοναδικές φυσικές ομορφιές.
Εκείνος έβαζε σταυρωτά το μικρό του τσαντάκι και άρχιζε την περιπλάνηση στους φωτισμένους δρόμους. Ήταν η δική του ώρα. Ικανοποιημένος από τις εισπράξεις μπορούσε να ξοδεύει σε τυχερά παιχνίδια και αριστοκρατικά μπαρ. Η Σάλλυ του φαινόταν υπερβολική γι αυτό κώφευε στα τηλεφωνήματά της.
Την προσμονή της αντιμετώπιζε με σηκωμένο φρύδι και βιαστικό βλέμμα καταφέρνοντας την ίδια να σιωπά αναζητώντας διέξοδο σε λικέρ και κρασί. Η αγάπη της για τη θάλασσα και οι ατέλειωτες ώρες στις φιλόξενες ακρογιαλιές ήταν η καθημερινή χαρά . Φορτωμένη το ταγάρι της γεμάτο από βιβλία χαιρετούσε τον ήλιο απογεύματα,, μάζευε τα μικρά της και γυρνούσαν με το σούρουπο στο σπίτι.
«Άνοιξε, φτύσε, κλείσε» , αυτή ήταν η ζωή του Πάνου τριάντα χρόνια και μια ατέρμονη περιήγηση η ζωή της Σάλλυ λες κι έψαχνε να βρει κρυμμένη-ίσως σε κάποιο ερείπιο- την καρδιά του Πάνου και να την κάνει φυλαχτό της.
Στο Λονδίνο ταξίδευε τις φορές που ήταν να κάνει θεραπεία για την αρρώστια της .Τους άφηνε όλους και πήγαινε να γιατρευτεί και να γυρίσει πάλι πίσω στο παράπονό της το μόνιμο και αξεπέραστο.
Οι γοφοί της λικνίζονταν κατά τους ανοιχτούς διασκελισμούς όταν βρίσκονταν στο πλάι του και τη συνόδευε επίσημα σε υποχρεωτικές εμφανίσεις. Έτσι έδειχνε και το ύψος της κοντά στο παράστημα του Πάνου και καταλάβαινε πόσο ταιριαστοί ήταν εμφανισιακά.
Ευόδωσε και η σταδιοδρομία των θυγατέρων με κόπο και στερήσεις ώστε να έχει ήσυχη τη συνείδησή της ότι επέδειξε περισσή φροντίδα και στοργή.
Κι αφού διέθεσε όλα της τα εισοδήματα για την οικογένεια -ως γνήσια Ελληνίδα – αναχώρησε από το νησί χωρίς να εξηγήσει σε κανέναν για πού , φροντίζοντας να χαθεί από προσώπου γης τόσο καλά ώστε πολλοί ακόμα και τώρα αναρωτιούνται αν ζει η Σάλλυ. Γιατί δεν μπορούν να πιστέψουν ότι υπάρχει έξω από τη δική τους γραμμή ένας άλλος κόσμος, ένας κόσμος που θα έκανε τη Σάλλυ όμορφη και χαρούμενη.
-------
* Η Κοκκινογένη Γεωργία είναι καθηγήτρια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε σχολεία της Λέσβου. Διηγήματά της κυκλοφορούν σε ηλεκτρονικές σελίδες. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1997 δημοσιεύοντας φιλολογικές και ανθρωπολογικές μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά.
Η στήλη του Lesvosnews.net "Λόγια ... της Λέσβου" είναι ανοιχτή σε κάθε φίλο της Λέσβου που γράφει ή θέλει να δοκιμάσει τις ικανότητές του στο διήγημα. Περιλαμβάνει διηγήματα που δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στο info@lesvosnews.net
