Οι Οικολόγοι Πράσινοι Βορείου Αιγαίου για την Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας
Ακόμη μια Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας βρίσκει τα νησιά μας με πληγές στα δασικά τους οικοσυστήματα και με προφανείς απειλές για περαιτέρω υποβάθμιση, συρρίκνωση ως και ολοκληρωτική εξαφάνιση μερικών από αυτά. Κάποτε πιστεύαμε ότι στη χώρα μας έλειπε η δασική πολιτική. Σήμερα είμαστε σίγουροι ότι έχει προσχεδιαστεί ένα διαφορετικό μέλλον για τον δασικό μας πλούτο, ένα μέλλον που απλά δεν τον εμπεριέχει.
Οι συνεχείς περικοπές στη δασοπροστασία και στην πυροφύλαξη, η απαξίωση της Δασικής Υπηρεσίας μέσα από νομοθετικές τροποποιήσεις που καθιστούν περιττή τη γνωμοδότησή της και νομιμοποιούν την παράκαμψή της, η πρόσφατη "εναπόθεση" στην ήδη εξοντωμένη Δασική Υπηρεσία των αρμοδιοτήτων της πρώην αγροφυλακής, η επιβράβευση των ιδιοκτητών αυθαιρέτων, οι προτεινόμενες δασοκτόνες διατάξεις μέσα σε νέα νομοσχέδια, ο κίνδυνος κατάργησης πυροσβεστικών σταθμών στα νησιά μας αποτελούν ενέργειες που βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον και επομένως αντιτίθενται στο ελληνικό Σύνταγμα. Επιπλέον αντιτίθενται στις ευρωπαϊκές επιταγές για την προστασία του δασικού κεφαλαίου και την προσπάθεια αναστροφής των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Πρόσθετο πρόβλημα για τα νησιά μας αποτελεί η παράνομη υλοτόμηση δέντρων για καύσιμη ύλη, γεγονός που τείνει να πάρει εφιαλτικές διαστάσεις. Κινδυνεύουν άμεσα το αρχέγονο δάσος του Ράντη στην Ικάρια, οι βελανιδιές της Λέσβου ο δασικός πλούτος της Χίου και της Σάμου.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι απευθυνόμαστε στους πολίτες αυτής της χώρας: σας καλούμε όλους σε έναν αγώνα για τη ματαίωση των δασοκτόνων σχεδίων, σας καλούμε στην οργάνωση της δασοπροστασίας με ιδία συμμετοχή στον τόπο κατοικίας μας και στις τοπικές κοινωνίες που συμμετέχουμε, σας καλούμε στην υπεράσπιση των συλλογικών αγαθών της δημόσιας δασικής περιουσίας. Όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας - και όχι οι λίγοι προνομιούχοι - έχουμε δικαίωμα στην ποιότητα ζωής, στην υγεία και στα αγαθά που προσφέρουν τα δάση. Και όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας δικαιούμαστε τα αγαθά από τη δασική οικονομία και τις θέσεις εργασίας που μπορούν να αναπτυχθούν μέσα από τη δασοπροστασία, προοπτική που οφείλει η πολιτεία να σχεδιάσει για το πραγματικό δημόσιο συμφέρον.
