Η ΠΚ Λέσβου των Οικολόγων Πράσινων απέστειλε επιστολή προς τη Δνση δασών της Περιφέρειας Β. Αιγαίου για να εκφράσει τις αντιρρήσεις της κατά της απόφασης Επιτροπής δασικών Διαφορών που αφορά αίτημα του Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων ν. Λέσβου για τον αποχαρακτηρισμό δασικής έκτασης στο πευκοδάσος της κεντρικής Λέσβου. Πρόκειται για δεύτερη παρέμβαση μας για το ζήτημα αυτό μετά την παρέμβαση που είχαμε κάνει τον περασμένο Ιούλιο(http://lesvosgreens.blogspot.com/2010/07/blog-post_3500.html)
Πρόκειται για το το γνωστό σε όλους μας ξέφωτο με το κτίριο που κατά το παρελθών χρησιμοποιούσαν οι ρετσινάδες, στην καρδιά του λεσβιακού πευκώνα λίγα πριν τη διασταύρωση της Αχλαδερής.
Η θέση αυτή ονομάζεται «Ρετσινάδικο» ακριβώς επειδή το κτίριο αυτό είχε για δεκαετίες αυτή τη χρήση, καθώς φιλοξενούσε τους ρητινοσυλλέκτες που εργάζονταν στο δάσος. Σε καμία περίπτωση το κτίριο αυτό δεν έχει χαρακτήρα «οικιστικό» - «μη δασικό» ανεξάρτητα εάν είχε καταληφθεί ο χώρος από κάποιους ιδιώτες που το χρησιμοποιούσαν ως κατοικία. Στο σκεπτικό της απόφασης αποχαρακτηρισμού αναφέρεται ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί το συγκεκριμένο κτίριο ως δασικό αφού ο ΣΔΚΝΛ το είχε εκμισθώσει ως κατοικία. Προφανώς, εάν πράγματι ο ΣΔΚΝΛ είχε εκμισθώσει το συγκεκριμένο κτίριο ως κατοικία το είχε κάνει παρανόμως. Σε αντίθετη περίπτωση προχωράμε σε μια παράνομη πράξη βασιζόμενοι σε μια άλλη παράνομη πράξη.
Επίσης στο ίδιο πρακτικό της επιτροπής αναπτύσσεται μια επιχειρηματολογία για τον αποχαρακτηρισμό της χρήσης του κτιρίου, στηριζόμενη σε «τυπικά» επιχειρήματα επί διαφόρων κειμένων της Δ/νσης Δασών για τη μη ταύτιση του συγκεκριμένου κτιρίου με «δασοφυλάκειο» ή «φυλάκειο», προσπαθώντας να πειστούμε ότι υπάρχουν πολλά τέτοια κτίρια στο δάσος και σε καμία περίπτωση το συγκεκριμένο κτίριο δεν έχει σχέση με δασική χρήση. Με λίγα λόγια αμφισβητείται η ύπαρξη του συγκεκριμένου κτιρίου ως δασοφυλάκειο παίζοντας με τις λέξεις μέσα από την γραφειοκρατική αλληλογραφία των δημοσίων υπηρεσιών!!!!
Είτε το θέλουμε είτε όχι το συγκεκριμένο κτίριο βρίσκεται σε δασική έκταση και σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται ο αποχαρακτηρισμός της έκτασης επί της οποίας εδράζεται. Από την πλευρά μας προτείνουμε να διατηρηθεί ο χαρακτήρας της δασικής έκτασης ως έχει και να γίνουν προσπάθειες για την ανάδειξη του κτίσματος και του χώρου (προβάλλοντας την ιστορία του δάσους και της διαχείρισης του, τον μόχθο των ανθρώπων που δούλευαν σε αυτό κλπ) χωρίς όμως να χαθεί ο δασικός χαρακτήρας τόσο του κτίσματος όσο και της έκτασης που καταλαμβάνει.
