yle="text-align: justify;">Τα αποτελέσματα της μεγάλης Πανελλαδικής έρευνας στις 13 περιφέρειες της χώρας από την ΚΑΠΑ RESEARCH σας παρουσιάζει σήμερα το Lesvosnews.net
H έρευνα έγινε για λογαριασμό 12 περιφερειακών ΜΜΕ (Βόρειο Αιγαίο : Lesvosnews.net) και της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ.
Ταυτότητα έρευνας:
Μέγεθος δείγματος/ γεωγραφική κάλυψη 12.783 άτομα
Χρονικό διάστημα συλλογής στοιχείων 13 Νοεμβρίου – 6 Δεκεμβρίου 2017
Στο ερώτημα «Εάν σήμερα είχαμε βουλευτικές εκλογές, εσείς ποιο κόμμα είναι πιο πιθανό να ψηφίζατε;» η Νέα Δημοκρατία καταγράφει ποσοστό 21,8% ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ 17%. Όλα δείχνουν ότι το παιχνίδι παραμένει ανοιχτό! Την τρίτη θέση καταλαμβάνει ο νέος φορέας Κίνημα Αλλαγής με ποσοστό 8,7%.
Στην παράσταση νίκης καθαρά μπροστά η Νέα Δημοκρατία με 59%
Ένα από τα σημαντικά ευρήματα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καταγράφει Πανελλαδικά το χαμηλότερο ποσοστό στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου γεγονός που πρέπει να προβληματίσει.
Αυτό όμως που έχει σημασία είναι οι αναποφάσιστοι!
Ένα εκατομμύριο (1.000.000) είναι οι αναποφάσιστοι για την επόμενη εθνική εκλογική αναμέτρηση. Η πιο ενδιαφέρουσα και δύσκολη ομάδα του εκλογικού σώματος αποτελείται από ψηφοφόρους με χαμηλό εισόδημα και επίπεδο εκπαίδευσης, από γυναίκες και ανέργους κυρίως. Στην έρευνα της Κάπα Research που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στις 13 περιφέρειες της χώρας, 1.800 άτομα (το 13,9% του δείγματος) δήλωσαν ότι δεν έχουν αποφασίσει για το κόμμα που θα ψήφιζαν σε περίπτωση εθνικών εκλογών. Όμως, για πρώτη φορά, ένας τόσο μεγάλος αριθμός αναποφάσιστων ψηφοφόρων απάντησε σε όλα τα ερωτήματα κοινωνικού και πολιτικού περιεχομένου που τέθηκαν.
Οι αναποφάσιστοι δεν είναι μια άβουλη ή «α-πολιτίκ» ομάδα. Είναι ενημερωμένοι, παρακολουθούν τις εξελίξεις, τοποθετούνται με σαφήνεια και επίγνωση απέναντι στα μεγάλα ζητήματα της χώρας και της εποχής. Η απόφασή τους για το πιο κόμμα θα επιλέξουν, τελικά, θα ληφθεί, το πιθανότερο, αφού προκηρυχθούν οι εκλογές και τεθεί το εκλογικό δίλλημα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η επιλογή θα έχει τον χαρακτήρα της «πιο έξυπνης» και συμφέρουσας, γι’ αυτούς, ψήφου, θα αφορά «στα ευρώ» του νοικοκυριού και όχι «στο Ευρώ» (ή στην παραμονή στην ΟΝΕ) και θα ληφθεί γύρω από το τραπέζι της κουζίνας με ισχυρότερους εισηγητές τη γυναίκα ή τον άνεργο της οικογένειας.
Στατιστικά, στα μέσα της θητείας τους οι κυβερνήσεις βρίσκονται στο κατώτερο σημείο αποδοχής τους. Στην παρούσα φάση, εκτός του κυβερνώντος κόμματος, οι έρευνες δείχνουν ότι και η αξιωματική αντιπολίτευση παρουσιάζει μια στασιμότητα αποδοχής, κυρίως διότι οι εξελίξεις ακύρωσαν το βασικό της επιχείρημά μέχρι σήμερα: πως ο ΣΥΡΙΖΑ ρισκάρει/επιδιώκει «να ρίξει τη χώρα στα βράχια» εκτός ΟΝΕ. Ως αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών εξελίξεων έχει μειωθεί η πόλωση και έχει καθιερωθεί ο κυνισμός στην ελληνική κοινωνία. Το θέμα αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σήμερα όπου η πολιτική επιχειρηματική και πνευματική Ελίτ της χώρας πρέπει να βγει πάνω από τα στερεότυπα του παρελθόντος και τις ψευδαισθήσεις και να μελετήσει με προσοχή τα πραγματικά εσωτερικά δεδομένα και τις διεθνείς εξελίξεις, με στόχο τη χάραξη ενός ρεαλιστικού Εθνικού Σχεδίου. Με προχειρότητες και σλόγκαν, το έργο της εξόδου της χώρας από την κρίση θα δυσκολεύει αντί να γίνεται ευκολότερο. (Σε αντίστοιχο χρονικό σημείο του εκλογικού κύκλου, στις αρχές του 2011, η Κάπα Research είχε καταγράψει με έρευνες και αρθρογραφία ότι «τα κόμματα είναι εκτός εκλογικής αγοράς» όταν και τότε ειδικοί αναλυτές και δημοσιογράφοι πόνταραν σε νίκες και αυτοδυναμίες).
Ενώ σε όλες τις Περιφέρειες η ανεργία είναι το σπουδαιότερο πρόβλημα, στο Βόρειο Αιγαίο το προσφυγικό είναι το σημαντικότερο πρόβλημα.
Κεντρικά συμπεράσματα της έρευνας:
Στο μέσον της τετραετίας τα κόμματα δεν εμπνέουν τους πολίτες.
- Ένα εκατομμύριο (1.000.000) αναποφάσιστοι ψηφοφόροι θα καθορίσουν το τελικό αποτέλεσμα και τις πολιτικές εξελίξεις.
- Η περιφέρεια Αττικής, πολιτικά, είναι ένα ενεργό ηφαίστειο για το κομματικό σύστημα.
- Στα πρόσωπα των δύο ηγετών, Αλέξη Τσίπρα και Κυριάκου Μητσοτάκη, η διαίρεση Αριστερά - Δεξιά απέκτησε πάλι νόημα, μετά από χρόνια πολιτικής σύγκρουσης για το Κέντρο.
Αναλυτικά εδώ όλες οι κάρτες της έρευνας
---------------
Σημαντικό τμήμα της έρευνας είναι η διερεύνηση των απόψεων που έχουν οι υποστηρικτές του Αλέξη Τσίπρα και του Κυριάκου Μητσοτάκη
Δείτε εδώ όλες τις ενδιαφέρουσες κάρτες.
Συμπεράσματα:
Ο διαχωρισμός Αριστερά - Δεξιά καταγράφει 230 χρόνια πολιτικής ιστορίας, τόσα έχουν περάσει από τον Αύγουστο του 1789, στη Γαλλία, όταν οι υποστηρικτές του Παλαιού Καθεστώτος κατέλαβαν τη δεξιά πλευρά της Εθνικής Συντακτικής Συνέλευσης, ενώ στην αριστερή στοιχήθηκαν οι αντίπαλοι της Μοναρχίας και υπέρμαχοι της Επανάστασης και του κοσμικού – Νέου Καθεστώτος. Παρά την παλαιότητά του, τις μεταβολές του περιεχομένου του, την αμφισβήτηση της ισχύος του ανά τις εποχές και τους αιώνες, ο διαχωρισμός αυτός φαίνεται ακλόνητος. Στην Ελλάδα, χώρα που μετρά σχεδόν μια δεκαετία οικονομικής επιτροπείας και κοινωνικών κλυδωνισμών, η διαίρεση Αριστερά-Δεξιά απέκτησε πάλι νόημα μετά από χρόνια πολιτικής σύγκρουσης για το «κέντρο». Τσίπρας και Μητσοτάκης ηγούνται των παράτάξεών τους με ρεαλισμό που αποφεύγει το απόλυτο «άσπρο- μαύρο» (π.χ. υιοθέτηση του 3ου Μνημονίου, οικονομικός και κοινωνικός φιλελευθερισμός), οι υποστηρικτές τους, ωστόσο, εμφανίζονται με κάθετες, διακριτές και αντίθετες θέσεις. Εν αρχή είναι η διάθεση ή – τουλάχιστον - η ιδεολογία είναι και θέμα διάθεσης: οι υποστηρικτές του Α. Τσίπρα δηλώνουν ικανοποιημένοι από τη ζωή στην περιοχή που κατοικούν (72,5%), έχουν ελπίδα και πιστεύουν, στη συντριπτική πλειοψηφία τους (83,5%), ότι οι Έλληνες θα τα καταφέρουμε παρά την οικονομική κρίση και τα εθνικά προβλήματα. Οι υποστηρικτές του Κ. Μητσοτάκη, από την άλλη, νιώθουν ανασφάλεια (47%) και θυμό (36,5%), έχουν δυσαρέσκεια από τη ζωή στην περιοχή τους (45%) και είναι απαισιόδοξοι ως προς τη δυνατότητα της χώρας να ξανασταθεί στα πόδια της (44%).
Στον πυρήνα της ιδεολογικής τοποθέτησης των υποστηρικτών των δύο αρχηγών συναντά κανείς ζητήματα που έχουν πυροδοτήσει - επί αιώνες - την πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς: οι υποστηρικτές του Α. Τσίπρα είναι υπέρ της κοσμικότητας του Κράτους (προτάσσουν τον διαχωρισμό Εκκλησίας – Κράτους) και του κοινωνικού φιλελευθερισμού (γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου), ενώ, αντίθετα, οι υποστηρικτές του Κ. Μητσοτάκη είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς και των ιδιωτικοποιήσεων της δημόσιας περιουσίας. Οι μεν είναι υπέρ του Κράτους (έχει συχνά καλύτερα αποτελέσματα από ό,τι πιστεύει ο περισσότερος κόσμος) και της κρατικής παρέμβασης στην αγορά (προστατεύει το δημόσιο συμφέρον), οι δε απορρίπτουν το Κράτος ως αναποτελεσματικό και σπάταλο και προτάσσουν την αυτορρύθμιση της αγοράς μακριά από κρατικές παρεμβάσεις.
Η μετανάστευση, το εκλογικό σύστημα, η κατάσταση της οικονομίας και οι θεσμοί είναι, επίσης, θεματολογία μιας παμπάλαιας σύγκρουσης που αναβιώνει στη χώρα μας: για τους υποστηρικτές του πρωθυπουργού, οι μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα ενισχύουν τη χώρα οικονομικά και κοινωνικά, για τους υποστηρικτές του κ. Μητσοτάκη, οι μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα ζημιώνουν τη χώρα οικονομικά και κοινωνικά. Οι μέν είναι υπέρ της απλής αναλογικής γιατί δίνει κυβερνήσεις συνεργασίας, οι δε είναι υπέρ της ενισχυμένης αναλογικής γιατί δίνει πιο σταθερές κυβερνήσεις. Η οικονομία δείχνει σημάδια βελτίωσης λένε οι μέν, η κατάσταση της οικονομίας χειροτερεύει λένε οι δε.
Οι υποστηρικτές και των δύο αρχηγών θεωρούν τον στρατό και την αστυνομία θεσμούς απαραίτητους για να έχει ένα κράτος υπόσταση, και τους εμπιστεύονται εξίσου. Αυτός, όμως, είναι και ο μοναδικός κοινός τόπος ως προς τον βαθμό της εμπιστοσύνης των μεν και των δε στους θεσμούς της Ελληνικής Πολιτείας. Οι αποκλίσεις στην εμπιστοσύνη που δείχνουν οι δυο πλευρές στην κυβέρνηση, στις ιδιωτικές και στις δημόσιες επιχειρήσεις, στις τράπεζες, στα ΜΜΕ, στο Κοινοβούλιο, στη Δικαιοσύνη και στην Εκκλησία, στοιχειοθετούν χάσμα και εξηγούν γιατί μεταξύ αυτής της κυβέρνησης και αυτής της αντιπολίτευσης δεν μπορεί να υπάρξει συναίνεση. Στη συνείδηση των υποστηρικτών, η ατζέντα του αρχηγού τους, δηλαδή, η θεματολογία που επιλέγει ο αρχηγός για να κατευθύνει την πολιτική αντιπαράθεση, φαίνεται να προηγείται της ίδιας της αναγκαιότητας του θεσμού.
Παρά τις κάθετες, αντιδιαμετρικές απόψεις των υποστηρικτών του Α. Τσίπρα και του Κ. Μητσοτάκη φαίνεται ότι η κατάσταση της χώρας, τα τελευταία χρόνια, έχει δημιουργήσει έναν «εθνικό κορμό» που τοποθετείται με τον ίδιο τρόπο απέναντι στα μεγάλα ζητήματα. Και οι δύο πλευρές αναγνωρίζουν ότι το κοινωνικό κράτος έχει φτάσει στα όριά του και αδυνατεί να προσφέρει στήριξη στους οικονομικά αδύναμους. Ανεργία, ανέχεια- φτώχεια, δομές υγείας και διαφθορά στη δημόσια ζωή είναι τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην περιοχή τους τόσο οι μεν όσο και οι δε. Η αναξιοκρατία είναι ο βασικός λόγος που οι οικονομικά αδύναμοι στην Ελλάδα δεν μπορούν να προκόψουν, συμφωνούν εξίσου και οι δύο πλευρές. Για την αντιμετώπισή αυτών των προβλημάτων, φαίνεται να έχει εφαρμογή το κινέζικο δόγμα του Ντενγκ Ξσιάο Πινγκ «άσπρη γάτα,μαύρη γάτα, δεν έχει σημασία, αρκεί να πιάνει τα ποντίκια».
Η διεθνής θέση της χώρας είναι ένας άλλος κοινός τόπος : Η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης υποστηρίζει το 71% των υποστηρικτών Τσίπρα και το 92,5% των υποστηρικτών Μητσοτάκη, ενώ συμμαχίες πρέπει να υπάρχουν με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Ρωσία, την Κίνα και τη Γερμανία, δηλαδή η Ελλάδα πρέπει να επιλέξει ισχυρούς εταίρους ανεξάρτητα από το ιδεολογικό τους βάρος.
-----------
Υπενθυμίζουμε ότι πριν από μερικές ημέρες είχαμε δημοσιεύσει την ερεύνα ειδικά για την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. Δείτε εδώ την σχετική ανάρτηση
