γράφει ο Παναγιώτης Μιχ. Κουτσκουδής
Έφυγε σήμερα από τη ζωή ένας ξεχωριστός ερασιτέχνης, ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, που, αν και η βάσκανη μοίρα του τον καταδίκασε από πολύ μικρό να στερηθεί τη δυνατότητα του λόγου και της ακοής, βρήκε τα ψυχικά αποθέματα να αναπληρώσει την αναπηρία και τις φυσικές του αδυναμίες με την ανάπτυξη άλλων προτερημάτων, όπως η αντιληπτικότητα, η εξυπνάδα, η καπατσοσύνη, η εργατικότητα και κυρίως η ενασχόλησή του με το λαϊκό πολιτισμό, στις στράτες του οποίου σεργιάνισε από μικρό παλικαράκι. Κατάφερε να διαγράψει μια μακρόχρονη πορεία στο πατροπαράδοτο καρναβαλικό μας έθιμο και να περάσει στην ιστορία της μουσικοχορευτικής μας παράδοσης ως ο ιδανικός χορευτής με το μαχαίρι. Το 2016 τιμήθηκε από το Αναγνωστήριό μας για την πολύχρονη προσφορά του στο λαϊκό μας πολιτισμό.
Υπήρξε ενεργό μέλος του Δ.Σ. του Πανελλήνιου Συλλόγου Κωφαλάλων στην Αθήνα, όπου διετέλεσε και ως πρόεδρος από το 1956.
O Βασίλης Τινέλης (1928-2022), παρόλες τις ιδιαιτερότητές του, ανέπτυξε σημαντική και πλούσια δράση συμμετέχοντας από το 1962 μέχρι και το 2004 σε καρναβαλικές εκδηλώσεις (αλησμόνητες οι εμφανίσεις του στο ρόλο του γιατρού), αλλά και σε θεατρικές επιθεωρήσεις. Αστείρευτη πηγή δύναμης και πάθους, συνέχισε να χορεύει και να χαρίζει άφθονο γέλιο με τις μιμητικές του ικανότητες ακόμα και σε προχωρημένη ηλικία. Εξαιρετικός στην παρέα του, εκλεκτός συμπότης, αδιόρθωτο πειραχτήρι, ξεκαρδιστικός στις εμπνευσμένες παντομίμες του. Αξιοθαύμαστη και η πνευματική του διαύγεια μέχρι το τέλος της ζωής του.
Εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στον εκλιπόντα για την πολυδιάστατη παρουσία του στον πολιτισμό και τονίζουμε ότι η παρουσία αυτή έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία, γιατί προέρχεται από έναν άνθρωπο με ιδιαιτερότητες, που σε καμία περίπτωση δε στάθηκαν εμπόδιο στη διάθεση του για καλλιτεχνική και ευρύτερη κοινωνική προσφορά. Αντίθετα έγιναν αφορμή να τον θυμόμαστε όλοι ως έναν άνθρωπο με ξεχωριστές μιμητικές ικανότητες και μοναδική χορευτική δεξιοτεχνία.
Καλό ταξίδι, Βασίλη. Θα κρατάμε αναμμένο το καντήλι της θύμησής σου.
