yle="text-align: justify;">Ο Γιάννης Χαρούλης στη Μυτιλήνη. Παρασκευή 21 Αυγούστου 2015. Ήταν η δεύτερη φορά που είδαμε live το Χαρούλη στη Μυτιλήνη.
Όμως τα ακούσματα του Χαρούλη μας συνοδεύουν από το 2003. Το 2003 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Σαν έρθουν μάνα οι φίλοι μου» (ζωντανή ηχογράφηση στο Λυκαβηττό – συναυλία αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη) . Τρία τραγούδια έλεγε σε εκείνο το δίσκο ο Χαρούλης. «Ποιος είναι αυτός που έχει τέτοια φωνή που προσεγγίζει τη φωνή του Ξυλούρη»; Οι άνθρωποι της μουσικής κατάλαβαν αμέσως ότι ο Γιάννης Χαρούλης θα είχε διάρκεια.... Λίγα χρόνια αργότερα μας συστήθηκε με την πρώτη του προσωπική δουλειά: «Χειμωνανθός». Αυτό ήταν. Μπήκε στη λίστα με τους αγαπημένους τραγουδιστές.
Κι αν θέλουμε να κάνουμε μια αξιολόγηση των συναυλίων αυτό το καλοκαιρί στη Λέσβο, η χθεσινή συναυλία είναι σίγουρα μέσα στις δύο καλύτερες συναυλίες του καλοκαιριού (η άλλη είναι η συναυλία του Σωκράτη Μάλαμα). Αν και ο χώρος δεν ήταν ιδανικός για συναυλία (παρκινγκ εμπορικό λιμάνι – συναυλία στα πλαίσια της έκθεση Expo-Aegean) o Γιάννης Χαρούλης τα έδωσε όλα. Έπαιξε για 3 ώρες χωρίς να φύγει λεπτό από τη σκηνή. Ταξιδέψαμε σε Κρήτη, Ικαρία, Ήπειρο. Η παράδοση δεν απουσίαζε από τη συναυλία του. Μας είπε τα δικά του τραγούδια… μας είπε και Μάλαμα, μας είπε και Παπάζογλου, μας είπε Πασχαλιδή , μας είπε Μπέλλου... Πολλά μας είπε… Πολλά μας έδωσε… Και πάντα με ένα «ευχαριστώ ρε κοπέλια». Γιάννη Χαρούλη εμείς ευχαριστούμε... Και πάντα με το ίδιο πάθος σε κάθε τραγούδι. Γιατί ο καλλιτέχνης εκτός από το ταλέντο πρέπει να διαθέτει και πάθος. Χωρίς πάθος δεν κάνεις κατάθεση ψυχής. Αξίζει να αναφερθώ στη σχέση του Χαρούλη με το λαούτο του. Μπορεί και παίζει τα πάντα με το λαούτο του. Ροκ λαούτο! Κλασικό λαούτο. Παραδοσιακό λαούτο. Δεν το άφησε στιγμή από τα χέρια του… Σε μια συνέντευξη του είχε πει για το λαούτο ότι έχει παίξει τα πάντα με αυτό το όργανο από Pink Floyd μέχρι flamenco: «Δεν πιστεύω ότι τα όργανα έχουν περιορισμούς. Φτάνει να τα σέβεσαι και να έχεις σε μια πλευρά του μυαλού σου ότι έγιναν δοχεία έτσι ώστε να βγουν μελωδίες».
Επειδή όμως η τέχνη δεν είναι μόνο τέχνη ο Γιάννης Χαρούλης αναφέρθηκε και στους πρόσφυγες που είναι στη Μυτιλήνη. Παίνεψε την αλληλεγγύη που δείχνει η κοινωνία της Μυτιλήνης και μακάρι να υπήρχε κάποιος τρόπος να ξεχάσουν τα μικρά παιδιά των προσφύγων τις άσχημες εικόνες που έζησαν και ζουν…
Αλλά ο Χαρούλης δεν ήταν μόνος. Έχει τη τύχη να έχει μια εξαιρετική μπάντα από μουσικούς. Θα σταθώ σε τρία πρόσωπα. Πρώτος ο Κωνσταντής Πιστιόλης (πνευστά) ο μικρότερος της παρέας. Ανακάλυψη του Γιάννη Χαρούλη σε ένα πανηγύρι στην Ήπειρο. Αποτελεί ίσως τη μασκότ των συναυλιών του Χαρούλη. Εξαιρετικός μουσικός αλλά και μορφή μεγάλη… η φυσιογνωμία του, το στήσιμο του πάνω στη σκηνή μοναδικό. Έχετε δει μουσικό να παίζει κλαρίνο και να χοροπηδάει… !!! Αποθέωση. Δεύτερο πρόσωπο ο Πάνος Τόλιος (τύμπανα). Τον Πάνο Τόλιο ίσως τον θυμάστε από τα «Ξύλινα Σπαθιά» . Ζωντανή ιστορία της ελληνικής ροκ σκηνής. Τρίτο πρόσωπο Λευτέρης Ανδριώτης (λύρα). Δεν έχω ακούσει ξανά μουσικό να παίζει λύρα και να της δίνει τόσο «ρεύμα». Εξαιρετικός!
Και ένα σχόλιο για το κοινό της συναυλίας: Μπορεί το κοινό να ήταν πάνω από 2.500 άτομα… Μπορεί να ήταν θερμό στις εκδηλώσεις του αλλά δεν έβγαζε 100% τη φλόγα της συναυλίας (όπως ήταν η προηγούμενη συναυλία του Χαρούλη στο Κάστρο της Μυτιλήνης). Αυτό βέβαια δεν έχει και μεγάλη σημασία αφού μια φορά αν πάρεις το «μικρόβιο» του Χαρούλη …πάει «κόλλησες»
Εξαιρετική η όλη διοργάνωση της συναυλίας από την Start From Zero Productions
Κείμενο: Γρηγόρης Δεϊλόγκος
φωτογραφίες: Κώστας Σταματέλλης
Δείτε και ένα βίντεο από τη συναυλία:
