"Καθρέφτη Καθρεφτάκι μου" στο σινέ ΑΡΙΩΝ Μυτιλήνη
Μετά τον χαμό του αγαπημένου βασιλιά, η αδίστακτη γυναίκα του παίρνει τον έλεγχο του βασιλείου και κρατά την όμορφη 18χρονη Χιονάτη κλεισμένη στο παλάτι. Αλλά όταν η πριγκίπισσα προσελκύει την προσοχή του γοητευτικού και πλούσιου πρίγκιπα που τους επισκέπτεται, η ζηλιάρα βασίλισσα εξορίζει το κορίτσι σ’ ένα κοντινό δάσος.
Εκεί αναλαμβάνει να την προσέχει μία παρέα φασαριόζικων αλλά καλόκαρδων νάνων. Δίπλα τους η Χιονάτη μετατρέπεται σε μια γενναία νεαρή γυναίκα αποφασισμένη να σώσει τη χώρα της από τη βασίλισσα. Με την υποστήριξη των νέων φίλων της παλεύει να κερδίσει ξανά τη θέση της στο βασίλειο και στην καρδιά του πρίγκιπα, σε αυτήν τη μαγική και κωμική περιπέτεια που θα κλέψει τις καρδιές και τη φαντασία του κοινού σε όλο τον κόσμο. Σε μια μεταμοντέρνα διασκευή του γνωστού μύθου, οι επτά νάνοι δεν είναι τα κλασικά αδέλφια αλλά μια σπείρα θρασύδειλων απατεώνων, η κακιά μητριά είναι περισσότερο ανασφαλής και λιγότερο σαδίστρια, ο πρίγκιπας είναι χαζοβιόλης και ανίδεος, εκτός από τις ικανότητές του στην ξιφασκία, και η Χιονάτη κρύβει κάτω από την πάλλευκη επιδερμίδα της ένα κορίτσι σκληρό και διεκδικητικό. Ο Ταρσέμ Σινγκ δεν τα πάει ποτέ καλά με τους χαρακτήρες και την ψυχολογία, αλλά τουλάχιστον στο Καθρέφτη, Καθρεφτάκι μου ξεδιπλώνει μια παιχνιδιάρικη αίσθηση του χιούμορ, όποτε χρειάζεται, και την ενσωματώνει σε λοξά σκηνικά, ανάμεσα στο καραμπινάτο παραμύθι και την ειρωνική φαντασία. Η πραγματική καλλιτέχνις της ταινίας είναι η μόνιμη συνεργάτις του Ταρσέμ, art director Έικο Ισιόκα ( Όσκαρ για τον σέξι και απόκοσμο Δράκουλα του Κόπολα, Γκράμι για τον σχεδιασμό του άλμπουμ «Tutu» του Μάιλς Ντέιβις, σκηνοθεσία για το βιντεοκλίπ Κοκούν της Μπιορκ, κοστούμια για τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου). Στο κύκνειο άσμα της η καινοτόμος γραφίστρια και ενδυματολόγος με σήμα κατατεθέν το βαθύ, «έξυπνο» κόκκινο και το αέναο πάντρεμα Δύσης και Ιαπωνίας, τόνισε με τις γλυπτές σωμάτινες κατασκευές της τη διάθεση και την πρόθεση των χαρακτήρων, από τις κίτρινες «στολές» της μητριάς μέχρι τα σπιράλ ξυλοπόδαρα των νάνων, σε ένα δημιουργικό φεστιβάλ χρωμάτων και υφής, με επάλληλα στρώματα, άπειρες νύξεις κι ευφάνταστες οφθαλμαπάτες που καθιστούν το έργο μια ψυχαγωγική πραγματεία στο θέμα των κοστουμιών ως εναλλακτικών σκηνικών και ουσιαστικών πρωταγωνιστών.
