του Παναγιώτη Κουτσκουδή
Σήμερα συμπληρώνονται 30 χρόνια από το θάνατο του Γιάννη Ρίτσου (Μονεμβασιά, 1 Μαΐου 1909 - Αθήνα, 11 Νοεμβρίου 1990), ενός από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές, με διεθνή φήμη και ακτινοβολία. Μεταξύ των πολλών τιμητικών διακρίσεων του Ρίτσου περιλαμβάνονται το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1956, Η Σονάτα του Σεληνόφωτος) και το Βραβείο Λένιν (1977).
Ο Επιτάφιος (1936), η Ρωμιοσύνη (1966), το καπνισμένο τσουκάλι (1974), που μελοποιήθηκαν από επιφανείς Έλληνες συνθέτες (Μίκη Θεοδωράκη, Χρήστο Λεοντή) είναι κάποια από τα σημαντικότερα ποιήματα του, με τα οποία γαλουχήθηκαν οι σύγχρονες ελληνικές γενιές.
Προσχώρησε στο κίνημα των «Πρωτοπόρων» και κατόπιν, το 1942, στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, ενώ έγινε μέλος και του ΚΚΕ. Για την αγωνιστική του δράση εξορίστηκε την περίοδο του Εμφυλίου στη Λήμνο, στη Μακρόνησο και στον Αι Στράτη. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, προσχώρησε στην ΕΔΑ. Κατά τη διάρκεια της χούντας των Συνταγματαρχών εξορίστηκε και πάλι, αρχικά στη Γυάρο και κατόπιν στη Λέρο.
Ο Δήμος Μυτιλήνης, το ΠΕΚ, η Εταιρεία Αιολικών Μελετών και η ΕΕΔΥΕ Λέσβου τον τίμησαν σε ειδική εκδήλωση που έγινε στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης το Σάββατο, 6 Απριλίου 1985 (την επιμέλεια της είχαν ο Γιάννης Παυλής και ο Δημήτρης Πατίλας), στην οποία ο τότε Δήμαρχος Μυτιλήνης Στρατής Πάλλης του επέδωσε το μετάλλιο της πόλης και σε μουσική σύνθεση και διεύθυνση του Νίκου Μυρογιάννη παρουσιάστηκε σε πρώτη εκτέλεση το ποίημά του «Ειρήνη».
Ευχαριστούμε τον Γιάννη Παυλή για την αποστολή φωτογραφικού υλικού.
