Skip to main content
|

5 χρόνια χωρίς τον Γιώργο Παπαπορφυρίου

Ο Γιώργος Π. Παπαπορφυρίου στη λουλουδιασμένη ανοιξιάτικη φύση της Αγιάσου (φωτογραφία Νέλλης Χατζηδάκη).

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Στη μνήμη του «Πόρφυ»

Γιώργος Παν. Παπαπορφυρίου (1947-2016)

Συνεχίζοντας τις κατά καιρούς αναφορές μας σε εκλιπόντες συμπατριώτες μας που υπηρέτησαν την Πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση και ενόψει της Πρωτοχρονιάς, οπότε συμπληρώνονται πέντε χρόνια από το αναπάντεχο φευγιό του, αφιερώνουμε τη σημερινή μας ανάρτηση στη μνήμη του Γιώργου Π. Παπαπορφυρίου.

Γεννήθηκε στην Αγιάσο το 1947. Παρακολούθησε τα μαθήματα της εγκύκλιας παιδείας στη γενέτειρά του, όπου ασχολήθηκε με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και έπαιξε ποδόσφαιρο στην ομάδα του Γυμναστικού Συλλόγου «Όλυμπος» Αγιάσου. Το 1965 πέτυχε στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε στο Στρατό την περίοδο 1971-1973.

Το 1973 διορίστηκε στην Άντισσα και στη συνέχεια στον Πολιχνίτο, στα Πάμφιλα, στη Μυτιλήνη, στην Αγιάσο και ξανά στη Μυτιλήνη. Επί πολλά χρόνια εργάστηκε με ζήλο στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, κερδίζοντας όσο λίγοι την αγάπη και το σεβασμό των μαθητών του.

Χρημάτισε πρόεδρος και γραμματέας της ΕΛΜΕ Λέσβου, αντιπρόεδρος της Εταιρείας Αιολικών Μελετών και υπεύθυνος του ελεύθερου Ανοιχτού Πανεπιστημίου επί δημαρχίας Απόστολου Αποστόλου.

Ως δήμαρχος Αγιάσου την περίοδο 1991-1994, συνεχίζοντας τη δημοκρατική παράδοση του τόπου, πρόσφερε πολλά σε νευραλγικούς τομείς, όπως η αγροτική και η αστική οδοποιία, η αντιμετώπιση του οξύτατου προβλήματος της λειψυδρίας κατά τους θερινούς κυρίως μήνες, η μετεγκατάσταση του Δημαρχείου στον Νέο Ξενώνα της Εκκλησίας της Παναγίας, η ανακαίνιση - επισκευή των δημοτικών σφαγείων, το κτιριακό των διδακτηρίων, η κατασκευή αρδευτικού δικτύου στη Μεγάλη Λίμνη, ο εξωραϊσμός χώρων, η δρομολόγηση σημαντικών πολιτιστικών εκδηλώσεων, η κυβολιθόστρωση δρόμων, η ίδρυση Κέντρου Νεότητας και άλλα. Ως δημοτικός άρχοντας αγαπήθηκε από τους κατοίκους και υπήρξε αποφασιστικός, ευέλικτος, δραστήριος, συνεργατικός και αποτελεσματικός.

Ήταν άλλες δυο φορές υποψήφιος δήμαρχος Αγιάσου στις δημοτικές εκλογές του 1994 και του 1998, οπότε εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Αγιάσου για τις περιόδους 1995-1998 και 1999-2002, συμπληρώνοντας 12 χρόνια προσφοράς στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Διατέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Τοπικής Ένωσης Δήμων Κοινοτήτων (ΤΕΔΚ) Ν. Λέσβου και μέλος της Επιτροπής του Κοινοτικού Προγράμματος LEADER.

Πολιτικοποιημένος εξ απαλών ονύχων, ως γόνος αριστερής οικογένειας, από νωρίς στρατεύτηκε στο κίνημα και διατέλεσε μέλος της Ν.Ε. Λέσβου του ΚΚΕ και μετά τη διάσπαση του 1991 έδωσε τις μάχες του μέσα από τις γραμμές του Συνασπισμού των Δυνάμεων της Αριστεράς και της Προόδου και στη συνέχεια του ΣΥΡΙΖΑ.

Η προσήλωσή του στα δημόσια πράγματα ήταν στάση ζωής. Προσέφερε τις ανιδιοτελείς υπηρεσίες του στην Ένωση Καταναλωτών Λέσβου, στην οποία ήταν μέλος του Δ.Σ. για πάνω από μια δεκαετία, κατά τη διάρκεια της οποίας θήτευσε σε όλες τις θέσεις ευθύνης, ενώ διατέλεσε για δυο θητείες Πρόεδρός του.

Μέσα από την κίνηση «Συνύπαρξη και Επικοινωνία στο Αιγαίο», της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος, διατελέσας πολλές φορές και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, υπηρέτησε για 18 χρόνια το ειρηνιστικό ιδεώδες, σε χαλεπούς χρόνους πολεμικών αναμετρήσεων, έξαρσης της βίας και της εγκληματικότητας και δημιουργίας ατελεύτητων ροών προσφύγων αλλά και αναξιοπαθούντων μεταναστών. Υπήρξε δραστήριο μέλος και άλλων συλλογικοτήτων, όπως το «Χωριό του όλοι μαζί» που είχαν ιδρύσει αρχικά δέκα λεσβιακοί φορείς (υπήρξε ο «στρατοπεδάρχης» όταν άνοιξε το πρώην ΠΙΚΠΑ για τους μετανάστες).

Έφυγε πρόωρα από τη ζωή την Πρωτοχρονιά του 2016, σε ηλικία 69 ετών.

--

 

Δείτε φωτογραφικό υλικό :

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Διαβάστε επίσης
Άρθρα απο την ίδια κατηγορία