ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΙΜΕΛΛΗΣ-ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑΣΟ ΣΤΗΝ ΣΙΦΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ
Είναι πολύ δύσκολες οι στιγμές του αποχαιρετισμού….
Είναι πολύ δύσκολο να χάνεις έναν άνθρωπο που κατάφερε να σμιλέψει την ψυχή σου…
Σήμερα Δευτέρα στην Παναγιά την Κόχη τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία του Δασκάλου της Σίφνου, του Βασίλη του Σιμέλλη.
Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι δυστυχώς αληθινό.
Ο Δάσκαλος μας φεύγει για τον Παράδεισο ένα χρόνο μόλις μετά την συνταξιοδότησή του.
Ήταν Οκτώβρης του 2019 που του ευχόμαστε όλοι «Καλή ξεκούραση».
Είναι Σεπτέμβρης του 2020 που μαθεύτηκε το μαύρο νέο του μισεμού.
Είναι τόσο σκληρό να φεύγει κανείς στα εξήντα τρία του.
Είναι τόσο άδικο για τον ίδιο τον άνθρωπο, για τους δικούς του, για τους συγγενείς και τους φίλους του.
Ήρθε από την μακρινή Αγιάσο για να μάθει τα Σιφνιωτόπουλα γράμματα.
Γεννήθηκε σε έναν υπέροχο τόπο που αξιώθηκε να βγάλει τόσους και τόσους δασκάλους.
Η δασκαλομάνα Αγιάσος ήταν ο λατρεμένος γενέθλιος τόπος του.
Στη Σίφνο ρίζωσε, την αγάπησε, την λάτρεψε, παντρεύτηκε, έκανε οικογένεια, δέθηκε με το νησί.
Η Αγιάσος και η Σίφνος είναι οι τόποι που αγάπησε, οι τόποι που τον καθόρισαν σαν άνθρωπο.
Άνθρωπος λιγομίλητος, σεμνός, ταπεινός μιλούσε πιο πολύ με τα μάτια της ψυχής.
Με τους μαθητές του δενόταν όσο λίγοι δάσκαλοι.
Όλοι οι μαθητές ήταν παιδιά του, όλους τους συναδέλφους-εκπαιδευτικούς τους ένιωθε οικογένεια του.
Έδωσε τα πάντα στο σχολείο και στους μαθητές.
Δεν έλεγε ποτέ όχι σε ό,τι και αν του ζητούσαν.
Έτρεχε, μοχθούσε, πάλευε για το καλύτερο.
Δοσμένος ψυχή και σώματι στο λειτούργημά του.
Για περισσότερο από τριάντα πέντε χρόνια έδωσε όλο του το είναι για το σχολείο.
Πάλεψε για την ένωση των σχολείων, έτρεξε και κυνήγησε για να γίνει το νέο σχολείο στα Φυρόγια.
Ευτύχησε να δει το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα.
Το Δημοτικό Σχολείο Σίφνου ενώθηκε για πρώτη φορά κάτω από κοινή στέγη λίγα χρόνια πριν.
Ένα μεγαλόπρεπο εκπαιδευτικό κτίριο αντάξιο της ιστορίας του νησιού και της προσφοράς του στα γράμματα.
Σε όλο αυτόν τον αγώνα της Σίφνου τον μόνο που δεν κοίταξε όσο θα έπρεπε ήταν τον ίδιο του τον εαυτό.
Μπροστά στο κοινό καλό η δική του υγεία ερχόταν σε δεύτερη μοίρα.
Ο αγώνας, η ευθύνη, το φιλότιμο.
Ελάχιστοι δάσκαλοι υπάρχουν πια σαν τον Βασίλη Σιμέλλη.
Δάσκαλοι που θέτουν τον εαυτό τους σε πιο κάτω θέση από το λειτούργημά τους.
Στην Κόχη που ήταν και ιεροψάλτης της θα τελεστεί η εξόδιος ακολουθία.
Θα φύγει Σιφνέικα, Αρτεμωνιάτικα.
Ένα μέρος της ψυχής του θα πετάξει μέχρι την αγαπημένη του Αγιάσο…
Πολύ δύσκολες στιγμές για την οικογένειά του.
Πολύ δύσκολες στιγμές για όλους όσους ευτύχησαν να τον έχουν δάσκαλο.
Πολύ δύσκολες στιγμές για την ίδια τη Σίφνο που με τον αυτόν τον άνθρωπο έγινε πραγματικά πλουσιότερη.
Καλό ταξίδι Βασίλη Σιμέλλη
Το «Σαπφώ» θα σε περιμένει στις Καμάρες για το ταξίδι Σίφνος-Λέσβος-Παράδεισος …
Στον Παράδεισο των όμορφων ανθρώπων και των αθώων ψυχών…
