Γράφει η Χαρά Ζήκα
Μια ζωή με θυμάμαι να ταξιδεύω γιατί ήθελα να γνωρίσω όλο τον κόσμο. Από πολλά μέρη που έχω επισκεφτεί, οι εικόνες έχουν ξεθωριάσει και μόνο οι φωτογραφίες μου τις ξαναζωντανεύουν στη μνήμη. Αντίθετα, η Λέσβος είναι ένα νησί που δημιουργεί συναισθήματα τόσο έντονα στον επισκέπτη, που δε θα ξεχάσει ποτέ.
Τα κρυστάλλινα νερά της θάλασσας, οι ιαματικές πηγές αλλά και άφθονες πηγές από όπου αναβλύζουν καθάρια νερά, οι καταρράκτες, οι αμμουδιές και οι παραλίες με τα βότσαλα, τα ψηλά βουνά, το απολιθωμένο δάσος, οι γέρικες αγέρωχες ελιές και φυσικά η έντονη «παρουσία» του Ταξιάρχη σε όλο το νησί με αναρίθμητα εκκλησάκια προκαλούν δέος και θαυμασμό στον ξένο.
Κάθε χωριό έχει τη δική του ομορφιά αλλά ένα από τα χωριά που με εντυπωσίασαν πολύ είναι η Σκάλα Πολιχνίτου. Είναι ο τόπος που φημίζεται για τα όστρακα, ο τόπος όπου μοσχομυρίζουν φρέσκα ψάρια, θαλασσινά εδέσματα και ουζομεζέδες. Στις γραφικές ταβέρνες ξεχνιέσαι με την ωραία μουσικούλα και τη νησιώτικη ατμόσφαιρα. Αξίζει να δοκιμάσει κανείς ντόπιο ούζο αφού εκεί φύεται ο γλυκάνισος, το αρωματικό φυτό που προσδίδει τη χαρακτηριστική γεύση στο ξακουστό ούζο της Λέσβου.
---
Η Αλυκή της Σκάλας Πολιχνίτου αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους της Λέσβου, ο οποίος χρησιμοποιείται από πουλιά ως ενδιάμεσος προορισμός στη μετανάστευσή τους, για αναπαραγωγή ή για να διαχειμάζουν. Η παρουσία των εντυπωσιακών φοινικόπτερων, πιο γνωστά ως φλαμίνγκο, είναι μόνιμη.
Πολύ κοντά στη Σκάλα Πολιχνίτου, ανάμεσα σε ευκαλύπτους, βρίσκονται οι ιαματικές πηγές Πολιχνίτου. Τα νερά αναβλύζουν μέσα από ηφαιστιογενή πετρώματα, είναι από τις θερμότερες πηγές της Ευρώπης με θερμοκρασία που κυμαίνεται από 67°C ως 92°C αλλά στους λουτήρες η θερμοκρασία είναι μεταξύ 42°C και 44°C. Τα νερά αυτά είναι ιδανικά για ρευματισμούς, αρθροπάθειες, μυοσκελετικές, γυναικολογικές, δερματικές παθήσεις καθώς και άλλες ασθένειες. Οι πηγές αυτές ήταν σε χρήση από την τουρκοκρατία, πρόσφατα ανακαινίστηκαν και εκσυγχρονίστηκαν αλλά δυστυχώς τώρα δεν λειτουργούν. Ένας από τους θησαυρούς της Λέσβου αφήνεται να ρημάζει ενώ θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για ιατρικό τουρισμό. Η επίσκεψη στα λουτρά μου προκάλεσε απογοήτευση γιατί θα ήθελα να έχω την εμπειρία αυτής της μοναδικής πηγής. Φαντάζομαι ότι κάπως έτσι νιώθουν και οι τουρίστες που φτάνουν μέχρι εκεί και βλέπουν αυτή την εγκατάλειψη!
Οι κάτοικοι της Σκάλας είναι φιλόξενοι, χαμογελαστοί και δοτικοί. Έφυγα με πολύτιμα δώρα που μου έδωσαν: φρούτα που προσφέρει απλόχερα η γη του Πολιχνίτου.
Δεν γίνεται να μην αναφερθώ στον Δημήτρη Γιανναρέλη, πρόεδρο Πολιχνίτου, ο οποίος έχει διάθεση να εξυπηρετήσει όσους ζητούν τη βοήθειά του, έχει όραμα για ανάπτυξη του τόπου και κυρίως διαθέτει τις ικανότητες και το πνευματικό επίπεδο για το επιτύχει!
Η διαδρομή από και προς τη Μυτιλήνη είναι υπέροχη, αφού το μεγαλύτερο μέρος της είναι μέσα από ένα πυκνό πευκοδάσος
Έμεινα λίγες μέρες σ΄ αυτό το ξεχωριστό μέρος αλλά ο νους μου ηρέμησε από σκέψεις και η καρδιά μου γαλήνεψε. Η Σκάλα Πολιχνίτου θα είναι το καταφύγιό μου από δω και πέρα!
