της Τζώρτζιας Ρασβίτσου
Οι οργανοποιοί είναι οι μάστορες εκείνοι, που ξέρουν να κάνουν το ξύλο να κελαηδά. Ένα τέτοιο οργανοποιείο άνοιξε στην καρδιά της Μυτιλήνης.
Συναντήσαμε τον Κώστα Χαλιό στο εργαστήρι του γιού του στην Κουμιδιά (Παλαιών Πατρών Γερμανού). Εκεί όπου περνάει ακούραστος τις περισσότερες ώρες του, βοηθώντας τον γιό του στην κατασκευή, επισκευή και αναπαλαίωση εγχόρδων οργάνων, όπως μπουζούκι, μαντολίνο, τζουράς μπαγλαμάς, ούτι, κιθάρα, κλπ.
Ακούραστος και σχολαστικός ο Κώστας με μεγάλη υπομονή και μεράκι, μπορεί να ασχολείται μήνες με την κατασκευή ενός οργάνου, καθώς όπως μας εξήγησε: «Καθοριστικό για τη «φωνή» του οργάνου, είναι η ποιότητα του ξύλου. Δεν αρκεί όμως αυτό. Ένα όργανο από καλό ξύλο δεν σημαίνει πάντα ότι είναι και ένα καλό όργανο. Υπάρχουν πολλές άλλες λεπτομέρειες κατά τη διαδικασία της κατασκευής, που δίνουν στο ξύλο τη «φωνή» του. Και εννοείται ότι δεν υπάρχει το τέλειο μπουζούκι, υπάρχει το δικό σου μπουζούκι. Αυτό που διαλέγεις γιατί ακούγοντάς το, νιώθεις ότι σου μιλά. Βλέπετε, κάθε χειροποίητο έγχορδο έχει τη δική του φωνή. Είναι μοναδικό. Είναι σαν παιδιά σου. Που γνωρίζεις τη φωνή τους από μακριά. Είναι για μια ζωή, για πάντα.»
Γι’αυτό, όπως μας είπε, πολλοί μουσικοί αρνούνται να αποχωριστούν τα όργανά τους. Τα φέρνουν για επισκευή. Είναι δεμένοι μ’αυτά και δεν θέλουν παρεμβάσεις, ακόμα κι αν κάτι είναι λάθος ή στραβό.
«Είναι απόλυτα σεβαστό, το κατανοώ. Πριν λίγο καιρό ήρθε ένας κύριος με ένα μπαγλαμαδάκι ερείπιο. Πόσο θέλεις να μου το φτιάξεις; Με ρώτησε. Το έπιασα στα χέρια μου. Ήταν ένα μπαγλαμαδάκι του Ζοζέφ Τερζιβασιάν. Ο Στραντιβάριους του μπουζουκιού, σα να λέμε. Παλιά, ήταν μεγάλη τιμή για τους νέους μπουζουκτσήδες όχι μόνο να αποκτήσουν, αλλά να πιάσουν στα χέρια τους ένα μπουζούκι του Ζοζέφ. Κάναμε λοιπόν μια συμφωνία. Άμα μπορέσω να το φτιάξω, τότε θα πληρωθώ. Κι εννοούσα, να το φτιάξω, χωρίς να αλλάξω τον ιδιαίτερο ήχο του, χωρίς να αλλάξω τον χαρακτήρα του οργάνου. Το έφτιαξα τελικά με σεβασμό και πολλή προσοχή.»
Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος, που το εργαστήριο κέρδισε γρήγορα την πελατεία του. Μαθητές, επαγγελματίες και ερασιτέχνες μουσικοί, βρίσκουν στο εργαστήριο αυτό που ζητάνε. Καινούρια ή μεταχειρισμένα έγχορδα ή μπορούν ακόμα και να ανταλλάξουν το παλιό όργανό τους με ένα καινούριο. Η σχέση οργανοποιού και οργανοπαίχτη είναι σχέση εμπιστοσύνης και εκτίμησης.
Τελευταίο απόκτημα του εργαστηρίου, ένα παλιό πιάνο, που ο Κώστας Χαλιός άρχισε ήδη να επισκευάζει και να χορδίζει, καθώς στις υπηρεσίες του οργανοποιείου περιλαμβάνεται και το κούρδισμα πιάνου.
Ο Κώστας Χαλιός, εκτός από το ότι είναι ένας εξαίρετος μάστορας, παίζει και καλό μπουζούκι. Του ζητήσαμε λοιπόν να μας παίξει κάτι, και μείναμε με ανοιχτό το στόμα, όταν μας έπαιξε το Bonheur του Χατζηδάκι με …. μπουζούκι!
