Του Λευτέρη Π. Παπαδόπουλου/ ΤΑ ΝΕΑ
Μέρες τώρα γίνεται µεγάλη κουβέντα _ καφενεία, τηλεόραση, Τύπος, ραδιόφωνο _ για τα µέτρα που εισηγήθηκε ο Χρήστος Παπουτσής µε στόχο τον περιορισµό της λαθροµετανάστευσης. Μου τηλεφώνησε κι ένας φίλος µου, καθηγητής πανεπιστηµίου, για να µου πει ότι ο φράχτης των 12,5χιλιοµέτρων που πρότεινε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη να τοποθετηθεί στη χερσαία συνοριογραµµή Ελλάδας - Τουρκίας δεν πρόκειται να φέρει αποτέλεσµα, γιατί οι δουλέµποροι σε έναν µήνα θα τον έχουν καταστρέψει. Επιπλέον, πρόσθεσε, ένας φράχτης, ένα τείχος, «συµβολικά» (Βερολίνο κ.λπ.) θα µας ζηµιώσει. Και τι λες να κάνουµε; τον ρώτησα. «∆εν ξέρω» µου απάντησε. «Οι αρµόδιοι, ας βρουν τη λύση».
∆εν είναι έτσι τα πράγµατα. Τις συνέπειες της λαθροµετανάστευσης «τις τρώµε όλοι στη µάπα». Χρόνια και χρόνια. ∆εν µπορεί, λοιπόν, να σφυρίζουµε αδιάφορα, όπως κάποιοι Βρυξελλιώτες, και να λέµε «οι αρµόδιοι ας βρουν τη λύση». ∆εν µπορεί οι µουσουλµάνοι... όλου του κόσµου να µαζεύονται στην Τουρκία και από εκεί, µε διάφορα πλεούµενα από το Αιγαίο ή µε τα πόδια από τον Εβρο, να µπαίνουν στην Ελλάδα και να δηµιουργούν τα προβλήµατα που ήδη έχουν δηµιουργήσει.
Από τηνπεριοχή του Εβρου τρυπώνουν στην Ελλάδα καθηµερινώς δεκάδες και εκατοντάδες εξαθλιωµένοι λαθροµετανάστες, χωρίς χαρτιά, χωρίς λεφτά, χωρίς αύριο στην πατρίδα τους.
Ονειρό τους είναι να περάσουν στη χώρα µας και από δω στην Ευρώπη, όπου, πιστεύουν, θα βρουν δουλειές και θα εξασφαλίσουν τον επιούσιο. Μακάρι να το πετύχουν. ∆εν καταφέρνουν, όµως, να βγουν στην Ευρώπη. Μένουν στην Ελλάδα. Που έχει πληµµυρίσει από µισό εκατοµµύριο ανέστιους και πένητες αλλοδαπούς. Και τη λέζα την πληρώνουµε εµείς. Οχι οι Ευρωπαίοι που _ ορισµένοι _ µας κατακρίνουν.
Εγιναν πολλές προσπάθειες, ίσαµε τώρα, για να υποχωρήσει αυτό το κύµα φυγής από γειτονικές χώρες προς τα εδώ. ∆ιαβήµατα
, διαµαρτυρίες, συνεννοήσεις, συµβάσεις.
Στη Λέσβο, όπου ζω τα καλοκαίρια, σε όλες τις ακτές, κάθε νύχτα, οι δουλέµποροι ξεφορτώνουν σαν σακιά εκατοντάδες µουσουλµάνους. Μερικοί πνίγονται γιατί οι βάρκες και τα σαπιοκάραβα που τους µεταφέρουν διαλύονται. Και αυτή η κατάσταση συνεχίζεται. Χωρίς σταµατηµό.
Σε κανέναν δεν αρέσουν οι φράχτες και τα τείχη. Ούτε στον Παπουτσή, φυσικά. Αλλά πρέπει να βρεθεί, επιτέλους, µια λύση στο πρόβληµα. Και ο Παπουτσής είναι ο «αρµόδιος», που πάνω του ρίχνει την ευθύνη για την εξεύρεση αυτής της λύσης ο φίλος µου ο πανεπιστηµιακός. Τι να κάνει ο άνθρωπος; Υπάρχει άλλη πρόταση; Εγώ δεν άκουσα καµία. Και οφείλω να πω ότι βρίσκω αναγκαία και τα άλλα µέτρα που εισηγείται µε το νοµοσχέδιό του ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη: παροχή ασύλου, σύσταση ανεξάρτητης επιτροπής που θα εποπτεύει τη λειτουργία των κέντρων υποδοχής παράνοµων µεταναστών και αναθεώρηση του µηχανισµού απέλασης.
Χρειάζεται να προσθέσω εδώ, για όσους έχουν την άποψη πως δεν χρειάζεται ο «φράχτης», ότι σύµφωναµε πρόσφατη Εκθεση της Frontex (Ευρωπαϊκή Οργάνωση Συνεργασίας Συνόρων), ο αριθµός των λαθροµεταναστών που µπαίνουν στην Ελλάδα από τον περιοχή του Εβρου είναι τουλάχιστον 350 τη µέρα και γι’ αυτό είναι αδύνατο να τα βγάλουν πέρα οι ελληνικές αρχές. Ειδικά στον Εβρο, µόνο πέρυσι, σε 9 µήνες (Ιανουάριος - Σεπτέµβριος) εντοπίσθηκαν 31.000 µετανάστες.
