Τσιφτετέλια δημοτικά ή κατοχικά;
Προσωπικά δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι η δημόσια διοίκηση (υπηρεσίες δημοσίου, τοπική αυτοδιοίκηση, ΔΕΚΟ, νοσοκομείο) είναι προβληματική, προσβλητική και παντελώς ανεξέλεγκτη. Ωράριο δεν τηρείται ούτε στοιχειωδώς, δουλειά μιας ώρας εκτελείται σε μια βδομάδα, τα καψόνια στους πολίτες πάνε σύννεφο, ο κομματισμός και ο παρασιτισμός ζει και βασιλεύει. Φυσικά και υπάρχουν υπεύθυνοι και ευσυνείδητοι υπάλληλοι αλλά είναι μειοψηφία. Τα κλειδιά των υπηρεσιών τα κρατάνε τα ποικίλα παράσιτα.
Συμφωνώ απόλυτα με την άποψη σοβαρών ανθρώπων ότι η χρεοκοπία της χώρας μπορεί να εκδηλώθηκε στην οικονομία, προηγουμένως όμως και για πολλά χρόνια η ελληνική κοινωνία είχε σαπίσει ηθικά και αξιακά. Δυστυχώς αυτή η ηθική παρακμή δεν ανακόπηκε ούτε στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. Εξακολουθούμε να παραδέρνουμε στη χυδαιότητα, στον ωχαδελφισμό, στον ατομισμό, στο βόλεμα, στην κουτοπονηριά, στην τσάμπα μαγκιά.
Αυτό που συνέβη το μεσημέρι της Παρασκευής με το γλέντι των δημοτικών υπαλλήλων εν ώρα εργασίας σε κέντρο διασκέδασης, μπορεί να ξεπερνά και την πιο νοσηρή φαντασία αλλά δεν είναι ακατανόητο. Ανήκει στην ευρύτερη λογική της δημοσιοϋπαλληλίας που έχει ως κανόνα το «κάνω ότι γουστάρω, γιατί ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε!!!».
Ο Σύλλογος των «εργαζομένων» στο Δήμο, λοιπόν, είχε τη φαεινή ιδέα να κλείσει τις υπηρεσίες, λες και ήταν μαγαζάκι του πατέρα τους, στις 11πμ, για να κόψει την πίτα του και να διασκεδάσουν οι βαριά «εργαζόμενοι» και κακοπληρωμένοι υπάλληλοι. Να ξεσκάσουν λίγο βρε αδελφέ! Να ξεσκάσουν μέρα μεσημέρι! Να τρώνε, να πίνουν, να χορεύουν και να πληρώνονται! Γιατί τίποτα στις μέρες μας δεν γίνεται τσάμπα. Ούτε ένα τσιφτετέλι, ούτε ένας χορός της κοιλιάς, στην πίστα ή πάνω στο τραπέζι!
Το σκέφτηκαν και το έκαναν. Και δεν βρέθηκε ένας (αριθμός 1) να πει το απολύτως λογικό: είναι δυνατόν να κλείνουμε τις υπηρεσίες, ακόμα και τους παιδικούς σταθμούς και να το ρίχνουμε στο τσιφτετέλι; Δεν βρέθηκε ένας δεξιός, αριστερός, πασόκος, κουκουές, χρυσαυγίτης, ψεκασμένος, αγανακτισμένος, φιλελές, πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, με μεταπτυχιακό, με απολυτήριο δημοτικού, από την πόλη ή από τα χωριά, χριστιανός ή μουσουλμάνος να πει «τι κάνουμε ρε παιδιά; Θα προκαλέσουμε το δημόσιο αίσθημα» Κανένας. Το είπαν και το έκαναν. Νόμος είναι ο παραλογισμός μας. Σας γράφουμε εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Μέχρι εδώ εντάξει, το καταλάβαμε. Το σωματείο είναι για να προσφέρει άρτους και θεάματα(με χρήματα των δημοτών), για αυτό ψηφίζεται, για αυτό βγαίνει κάθε λίγο και λιγάκι ο πρόεδρος στα μικρόφωνα και κλαψουρίζει με σπαστά ελληνικά. Η δημοτική αρχή όμως και ο Δήμαρχος προσωπικά τι κάνουν; Πώς νομιμοποιούν τέτοιες παρανομίες; Πώς προκαλούν και προσβάλλουν τους δημότες αυτού του έρμου νησιού, που έχει το ακριβότερο νερό και τα ακριβότερα τέλη στην Ελλάδα; Δεν έχουν συναίσθηση της ευθύνης τους;
Η εξήγηση όλων των παραπάνω είναι απλή: ξεφτίλα, παρακμή, ξεπεσμός.
Αρκεί να δει κάποιος λίγο προσεκτικά το βίντεο με το γλέντι που με περηφάνια δημοσίευσαν οι ίδιοι στα κοινωνικά δίκτυα και θα καταλάβει. Άνθρωποι που φίλησαν εκατό κατουρημένες ποδιές για να χωθούν στο Δήμο έχουν μετατραπεί σε στρατό κατοχής. Δεν τους νοιάζει απολύτως τίποτα πέρα από τη βολή τους. Κοινωνικά παχύδερμα. Πνευματικά απολιθώματα. Να χορεύουν τσιφτετέλια, να ανοίγουν σαμπάνιες και οι αντιδήμαρχοι να χτυπάνε παλαμάκια, εν ώρα εργασίας.
Θα μπορούσαμε να φωνάξουμε το παροιμιώδες του Δημήτρη Βουνάτσου «βρε πσι ξέρου» και να εκτονωθούμε. Άλλα το πρόβλημα παραμένει. Η πληγή είναι βαθιά. Ο λεκές έχει ποτίσει όλο το ύφασμα. Ο στρατός κατοχής, κάθε στρατός κατοχής(νοοτροπία και συμπεριφορά) δεν παίρνει από λόγια ούτε από νουθεσίες. Θέλει άλλα όπλα, άλλη αντιμετώπιση. Θέλει ξερίζωμα.
Δήμος Μακαρέας
-------------
up date Διαβάστε:
Διαμαρτυρία Συλλόγου εργαζομένων ΟΤΑ Λέσβου για άρθρο στο Lesvosnews.net
