yle="text-align: justify;">Παρασκευή 9 Μαΐου 2014
H Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας είναι μέρα εορτασμού της μητρότητας και ευχαριστιών προς τη μητέρα, με αρχαιοελληνική προέλευση. Στη σύγχρονη εποχή, η αμερικανίδα Άννα Μαρία Ριβς Τζάρβις ήταν εκείνη που είχε πρώτη την ιδέα να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα προς τιμή όλων των μητέρων.Οι αγώνες της ευοδώθηκαν στις 9 Μαΐου του 1914, όταν ο αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον υπέγραψε προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Έκτοτε, πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας, τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. *
Άβυσσος βαθιά η καρδιά της μάνας. Στα βάθη της πάντα υπάρχει η συγχώρεση. Honore de Balzac.
Επέλεξα να ξεκινήσω το άρθρο αυτό με την παραπάνω πρόταση. Πως πάντα μες στα σωθικά της κάθε μητέρας υπάρχει η συγχώρεση για το δικό της παιδί. Ακόμα και για το φονιά ή για εκείνον που διέπραξε του κόσμου τ’ αδικήματα, πολύ πριν τον συγχωρέσει ο Ύψιστος, η μάνα ήδη έχει κάνει το δικό της μητρικό καθήκον. Να τα συγχωρεί όλα, και πάντα να δικαιολογεί για το καλό των παιδιών ακόμα και αν αυτά είναι πια ενήλικα.
Η πιο γλυκιά λέξη όλου του κόσμου, η πρώτη μας εικόνα και επαφή με την ζωτική πραγματικότητα. Το πρόσωπο που αναγνωρίζουμε όλοι μας σαν το πιο γλυκό και συνάμα ομορφότερο. Η ανάσα της πάντα ζεστή έτοιμη να διαλύσει κάθε κρύο βοριά, η ατσάλινη ασπίδα μας στους παγερούς αέρηδες της ζωής. Η αγκαλιά της τρυφερή σαν μωρού ακόμα και στα βαθιά γεράματά της, και οι συμβουλές της κανόνες που κανείς δεν ξέχασε ποτέ. Ακούραστη να κουβαλάει αγόγγυστα τα βάρη της συζύγου της μάνας και της νοικοκυράς, να σκορπά την αγάπη. Και τι αγάπη. Αστείρευτη, αληθινή και κρυστάλλινη όπως θα ’πρεπε να είναι.
Να χαμογελάει στα δικά μας δήθεν «δύσκολα», και να γιατρεύει κάθε μορφή πόνου με το δικό της τρόπο. Να απαλύνει με το λόγο της κάθε κομμάτι της ψυχής και της καρδιάς μας. Το χάδι της ίδιο κι αξεπέραστο όσα χρόνια κι αν περάσουν, όπως απαράλλαχτο θα μείνει μες στο μυαλό το μοναδικό μητρικό της άρωμα. Τα παιδικά μας χρόνια πάντα θα χουν την εικόνα της, και όλα θα θυμίζουν τη μητέρα. Να καταλαβαίνει από μακριά τα δικά μας συναισθήματα, να είναι εκεί κάθε στιγμή, πλάι σε μας. Και για ανταμοιβή, να της φτάνει μόνο ένα «σ’ αγαπώ». Το πιο δύσκολο επάγγελμα του κόσμου τελικά είναι αυτό της μητέρας.
Χρόνια πολλά στις Μητέρες.
από τον Κώστα Βελούτσο
* Πηγή: Σαν σήμερα.
