yle="text-align: justify;">Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013
Η κοινωνία της αλληλεγγύης είναι εδώ. Μέσα στη ροή των ειδήσεων υπάρχουν μερικές ειδήσεις που αν μη τι άλλο μας γεμίζουν αισιοδοξία και θα πρέπει να μας κάνουν χαρούμενος που ζούμε στη Μυτιλήνη. Μπορεί να έχουμε πολλά άσχημα αλλά … έχουμε και αλληλεγγύη.
Άπορος φοιτητής ήρθε να σπουδάσει στη Μυτιλήνη και δεν έχει στέγη μέχρι να εξεταστεί το αίτημά του για εισαγωγή στην Φοιτητική Εστία. Ο Οργανισμός Κοινωνικής Αλληλεγγύης κάνει έκκληση και αμέσως αρκετοί συμπολίτες μας σπεύδουν να παρέχουν στέγη.
Πολύτεκνος οικογενειάρχης κινδυνεύει να χάσει το σπίτι για χρέος περίπου 2.300 ευρώ και να βρεθεί στο δρόμο μαζί με τη σύζυγό του και τα τέσσερα παιδιά του. Θύελλα αντιδράσεων και προσφορά για κάλυψη του χρέους και από συμπολίτες μας και από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Και στις δύο περιπτώσεις η κοινωνία της Μυτιλήνης έδωσε μαθήματα αλληλεγγύης. Απέναντι στη διάλυση κάθε κοινωνικής δομής από το κράτος, μόνη ελπίδα είναι οι κοινωνικές δομές των Δήμων και η αλληλεγγύη των πολιτών.
Η αλληλεγγύη όμως δεν πρέπει να «παρέχεται» μόνο όταν κάποιο θέμα πάρει το δρόμο της δημοσιότητας. Η αλληλεγγύη, κυρίως στις μικρές κοινωνίες, πρέπει να είναι καθημερινή στάση ζωής. Τρόπος ζωής. Ας ρωτήσουμε το γείτονά μας αν θέλει κάποια βοήθεια, αν έχει κάποιο πρόβλημα. Μερικές φορές και μόνο η ιδέα ότι δίπλα μας υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να μας βοηθήσουν είναι μια σημαντική τονωτική ένωση. Ας μιλήσουμε.
Τέλος μπορεί να κατηγορούμε για τα πάντα την παρούσα Δημοτική Αρχή αλλά τουλάχιστον ο Οργανισμός «Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης» του Δήμου Λέσβου έχει δείξει καλά «αντανακλαστικά». Πρέπει να ενισχύουμε τις πρωτοβουλίες του Οργανισμού με κάθε τρόπο. Είναι το μόνο αποκούμπι των πολιτών.
