yle="text-align: justify;">Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013
Η επόμενη μέρα μετά τη σύσκεψη για το ακτοπλοϊκό είχε την αναμενόμενη συνέχεια: ανακοινώσεις πολιτικών φορέων. Όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να υπάρχει λύση, όλοι τονίζουν τα προβλήματα και ο καθένας κάνει τη δική του ιδεολογική προσέγγιση. Ποικιλία απόψεων και δράσεων. Από το να υπάρχουν δρομολόγια του ΚΤΕΛ για Θεσσαλονίκη μέσω Αϊβαλή μέχρι να κηρυχτεί ανεπιθύμητος στο νησί ο πρωθυπουργός.
Δεν έχουμε όμως ακούσει μερικές βασικές αλήθειες. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι ότι η γραμμή Μυτιλήνη-Χίος-Πειραιά δεν είναι βιώσιμη τους χειμερινούς μήνες. Ποτέ ουσιαστικά δεν ήταν βιώσιμη, πόσο μάλλον στη σημερινή εποχή της οικονομικής κρίσης. Η μεγάλη «ζημιά», όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, έγινε όταν στη Λέσβο ήρθαν πολλές ναυτιλιακές εταιρείες. Υπάρχουν συνολικά 4 εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη Λέσβο. Ούτε ο ανταγωνισμός ενισχύθηκε ούτε οι τιμές μειώθηκαν. Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορεί καμία ναυτιλιακή εταιρεία να επιβιώσει όλο το χρόνο σ’ αυτή τη γραμμή. Και ασφαλώς οι εταιρείες δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα να δουλεύουν συνέχεια καταγράφοντας ζημιές. Η είσοδος πολλών ναυτιλιακών εταιρειών στη Λέσβο είναι το αποτέλεσμα των "παιχνιδιών" των κυβερνήσεων με τους εφοπλιστές. Ποτέ δεν έγινε ουσιαστική μελέτη για τις μεταφορικές ανάγκες του νησιού μας. Η γραμμή δεν μπορεί να τους χωρέσει όλους.
Το αίτημα για καθημερινό δρομολόγιο για τον Πειραιά είναι σωστό αλλά δεν ξέρουμε κατά πόσο είναι εφικτό. Πως θα μπορούσε να υποχρεωθεί μια εταιρεία να έχει καθημερινά δρομολόγια και τους χειμερινούς μήνες; Μήπως αν δινόταν στην εταιρεία η αποκλειστικότητα των θερινών δρομολογίων; Αντιλαμβανόμαστε ότι τέτοιες προτάσεις προκαλούν αντιδράσεις αλλά πιστεύουμε ότι είναι προτάσεις εφικτές γιατί και αποτέλεσμα έχουν και ελάχιστο κόστος έχουν. Το άδειο καράβι που πηγαινοέρχεται Πειραιά δεν είναι ανάπτυξη. Είναι ζημιά και για την Εθνική Οικονομία και για την εταιρεία. Το θέμα της κάθε επιτροπής αγώνα πρέπει να είναι πως θα μπορούσαμε να γεμίσουμε αυτό το καράβι...
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η Λέσβος δεν είναι ούτε Κυκλάδες ούτε Κρήτη. Είναι δύσκολο να λειτουργήσει εδώ ο ανταγωνισμός. Αν δεν καταλάβουμε τη θέση του νησιού μας και αν δεν μελετήσουμε την επιβατική κίνηση τότε θα κάνουμε επιτροπές για τα «μάτια του κόσμου» χωρίς αποτέλεσμα. Το ζητούμενο είναι να υπάρξουν προτάσεις ρεαλιστικές και άμεσα υλοποιήσιμες. Αρκετοί νοσταλγούν την εποχή που η ΝΕΛ είχε το μονοπώλιο στη γραμμή και όλοι ομολογούν ότι τότε η ακτοπλοϊκή σύνδεση του νησιού μας ήταν καλύτερη.
