Σαββατοκύριακο 24 και 25 Μαΐου 2014
Σήμερα δεν θέλω να σου μιλήσω για τις εκλογές. Εξάλλου έχει λήξει η προεκλογική περίοδο. Σήμερα θα σου μιλήσω για τη ζωή. Για όλα όσα νιώθεις, για όσα είναι φως. Για όλα όσα μπορείς να αντέξεις και δεν το ήξερες. Για όλα όσα ζούνε μέσα στις κρυφές κοιλάδες του μυαλού και της ψυχής σου.
Με ημερομηνία λήξης είναι όλα. Τίποτα δεν θα αντισταθεί στο φθαρτό του χρόνου. Στιγμές αθανασίας θα αναζητήσεις. Στις συνήθειες; Στα κέρδη σου; Λάθος δρόμος. Στη μοναδικότητα των στιγμών με τους ανθρώπους που αγαπάς. Εκεί να δώσεις τη ζωή. Να πιστέψεις τους ανθρώπους και να μην φοβάσαι τα παραμύθια. Ούτε την ήττα να φοβάσαι. Τεκμήριο ωριμότητας είναι η απουσία φόβου απέναντι στην ήττα. Το πίστεψα και το πιστεύω.
Όταν σταθείς αδύναμος απέναντι στην απώλεια δεν θα μείνεις μόνος σου. Θα είσαι συντροφιά με την απώλεια και με τους ανθρώπους που αγαπάς. Θα ξεγελάσεις τον πόνο σου, θα τρέξεις να προλάβεις τα δάκρυα σου χυμένα στους δρόμους. Μαζί με το θάνατο στη στροφή θα είναι και ο έρωτας. Ζωοδότης έρωτας.
Το ταξίδι σου στο χρόνο θα συνεχιστεί. Δεν μπορεί να μην συνεχιστεί. Είσαι υποχρεωμένος να συνεχίσεις. Και θα συνεχίσεις όχι με τα βαρίδια του θανάτου αλλά με την κρυφή ελπίδα ότι έκανες το χρέος σου απέναντι στη ζωή και απέναντι σε κάθε ζωή που αγάπησες.
Θα φοβάσαι ίσως περισσότερο. Τη μοναξιά σου αλλά και τις κρυφές επικοινωνίες. Δεν θα γυρίσεις ποτέ πίσω γιατί ξέρεις ότι δεν γίνεται. Θα φτιάξεις όμως ξανά το χθες. Το κάστρο της μνήμης. Κάστρο με περισσότερα χαμόγελο και απεριόριστη αγάπη.
Η αγάπη θα τρέφει τη μνήμη…
