Editorial - Σαββατοκύριακο 30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου 2013
Σαββατοκύριακο 30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου 2013
13,5 κιλά χασίς σε μια μέρα. Δύο συλλήψεις στο λιμάνι Μυτιλήνης και στην Αγία Μαρίνα. Οι λιμενικές και αστυνομικές αρχές έκαναν τη δουλειά τους. Είναι επιτυχία και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Πρέπει όμως να πάμε τη σκέψη μας ένα βήμα παραπέρα. Αυτές οι ποσότητες αντιστοιχούν σε εκατοντάδες αγοραστές-χρήστες. Αν αναλογιστούμε ότι δεν «πιάνονται» όλες οι ποσότητες που διακινούνται τότε καταλαβαίνουμε ότι οι αγοραστές - χρήστες χασίς στη Λέσβο είναι ένας εξαιρετικά μεγάλος αριθμός. Ας μην κλείνουμε τα μάτια στην αλήθεια. Το χασίς υπάρχει παντού στο νησί μας. Διακίνηση χασίς χωρίς αγοραστές δεν υπάρχει! Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σε άλλες περιοχές μόνο που εδώ είμαστε νησί και ο κύκλος διακίνησης είναι συγκεκριμένος.
Όλοι αυτοί οι συμπολίτες μας που κάνουν χρήση χασίς ασφαλώς και δεν είναι άρρωστοι όπως θέλουν να τους παρουσιάσουν. Είναι επιλογή τους. Ζουν δίπλα μας και δεν ενοχλούν κανέναν! (Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: δε διαφημίζουμε το χασίς αλλά την ελευθερία! )
Αλήθεια είναι αρρώστια η χρήση ακόμα και απλής κάνναβης, την οποία φέρεται να έχει δοκιμάσει κάποια στιγμή στην ζωή του ένας στους τέσσερις Ευρωπαίους, κοντά δηλαδή στους 80 εκατ. ανθρώπους;
Ο «Νόμος περί εξαρτησιογόνων ουσιών» (Ν 4139/2013) που ψηφίστηκε πριν μερικούς μήνες για άλλη μια φορά δεν τόλμησε… Η κατοχή και προμήθεια για προσωπική χρήση παραμένει πλημμέλημα και τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι πέντε μήνες, αντί για φυλάκιση ενός χρόνου που ίσχυε έως σήμερα. Επομένως, οποιοσδήποτε συλληφθεί έστω με ένα «τσιγαριλίκι» αντιμετωπίζει αυτόφωρη διαδικασία και ποινή φυλάκισης πέντε μηνών, ενώ θα υπάρχει σχετική καταγραφή και στο ποινικό του μητρώο.
Επίσης, στον νέο νόμο δεν προβλέπονται τα αντικειμενικά όρια ποσοτήτων τα οποία δικαιολογούν την προσωπική χρήση (στον «Κώδικα Νόμων για τα Ναρκωτικά» του 2006 για παράδειγμα, το όριο για προσωπική χρήση κάνναβης ήταν 20 γραμμάρια) με αποτέλεσμα να υπάρχουν ανοικτά παράθυρα ερμηνείας του. Η «ερμηνεία» αυτή, όπως σχολιάζουν όσοι που είναι υπέρ της αποποινικοποίησης, είναι προς όφελος των εμπόρων και εις βάρος των χρηστών.
Οι απαγορευτικές πολιτικές έχουν φέρει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Η απαγόρευση δημιουργεί το παράνομο κύκλωμα διακίνησης και ασφαλώς αποφέρει τεράστια κέρδη στους εμπόρους. Μέχρι να αλλάξει κάτι θα διαβάζουμε συνέχεια ειδήσεις για συλλήψεις ατόμων με ένα «τσιγαριλίκι» και σπάνια θα διαβάζουμε ειδήσεις για εμπόρους. Ο κύκλος εργασιών είναι τεράστιος αν αναλογιστεί κανείς την υπεραξία που έχει το χασίς λόγω της παράνομης διακίνησης.
Κλωστική κάνναβη:Η καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης είναι οικονομικά συμφέρουσα και ανθεκτική σε έντομα, ενώ ολόκληρο το υπέργειο μέρος των φυτών της χρησιμοποιείται για πλήθος προϊόντων, κλωστικές ίνες, χαρτί, σπόρους, μονωτικά υλικά και καλλυντικά. Εν ολίγοις, όπως αναφέρουν ειδικοί του αγροτικού τομέα, η καλλιέργεια της μπορεί να δώσει νέα πνοή στην εγχώρια γεωργία και μεταποίηση. Ο Νόμος έχει ψηφιστεί αλλά ακόμη δεν έχουν καθοριστεί οι λεπτομέρειες. Υπάρχουν αρκετές περιοχές της Λέσβου που θα ήταν ιδανικές για την κλωστική κάνναβη. Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί για με την (ελεγχόμενη) καλλιέργεια της κάνναβης για ιατρικούς λόγους.
Ο Κλεάνθης Γρίβας αναφέρει: «Η τύχη της κάνναβης κρίθηκε αποκλειστικά και μόνο από το συνδυασμό των πολιτικών, οικονομικών και τεχνολογικών αλλαγών που συντελέστηκαν κατά τη δεκαετία του 1930. Η πληθώρα των πλεονεκτημάτων και των εφαρμογών αυτού του φυτού το καθιστούσαν υπολογίσιμο αν όχι μοναδικό ανταγωνιστή των προϊόντων πολλών βιομηχανικών κλάδων (πετρελαιοειδή, οινόπνευμα, καπνός, φάρμακα, παραγωγής χαρτιού) οι οποίοι συνεργάστηκαν αρμονικά προκειμένου να πετύχουν την ποινικοποίηση της κάνναβης»
Επίλογος:
«Ο μόνος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να επεμβαίνουν ατομικά ή συλλογικά στην ελευθερία δράσης ενός συνανθρώπου τους, είναι η αυτοπροστασία τους. Ο μόνος λόγος για τον οποίο μπορεί νόμιμα να ασκείται εξουσία σε οποιοδήποτε μέλος μιας πολιτισμένης κοινωνίας παρά τη θέλησή του, είναι η αποτροπή της ζημιάς των άλλων... Η μόνη δραστηριότητα για την οποία ο άνθρωπος είναι υπόλογος απέναντι στην κοινωνία, είναι αυτή που αφορά τους άλλους. Ως προς τη συμπεριφορά του απέναντι στον εαυτό του, η ελευθερία του είναι δικαιωματικά απόλυτη: Οσον αφορά το κορμί και το μυαλό του, το άτομο είναι κυρίαρχο». John Stuart Mill: On Liberty (1859). Ελληνική έκδοση: Περί Ελευθερίας (Επίκουρος, 1983)
