Πολλές φορές γκρινιάζουμε και λέμε ότι είμαστε για τα πανηγύρια. Να και μια φορά που σ’ αυτό το τόπο δεν μένουμε μόνο στα πανηγύρια. Η γιορτή του σύκου που έγινε στο Ίππειος ήρθε να θυμίσει σε όλους μας ότι κάποτε η Λέσβος ήταν τόπος της αφθονίας. Στην πορεία κάπου το ξεχάσαμε... Ίσως επειδή οι αγρότες μας έμαθαν στις επιδοτήσεις, ίσως επειδή μάθαμε στα εισαγόμενα φρούτα, ίσως επειδή δεν αντιληφθήκαμε τις αλλαγές που έγιναν. Μετά τη γιορτή στο Ίππειος υπήρχε και συνέχεια. Πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στην Περιφέρεια για την καλλιέργεια του σύκου. Αν μη τι άλλο αποτελεί την πιο αισιόδοξη είδηση της ημέρας. Όχι ότι με τις συσκέψεις θα γίνει κάτι μαγικό αλλά τουλάχιστον αυτή τη φορά κάναμε κάτι παραπάνω από ένα απλό «πανηγυράκι». Υπάρχουν μεγάλες προοπτικές για την καλλιέργεια του σύκου στη Λέσβο. Η καλλιέργεια της συκιάς είναι ιδανική για πολλές περιοχές της Λέσβου καθώς θεωρείται αρκετά ανθεκτική στην έλλειψη νερού σε σχέση με άλλα οπωροφόρα δένδρα. Επίσης, είναι ανεκτική στα άλατα, οπότε είναι δυνατή η χρήση υποβαθμισμένων νερών. Μπορεί άνετα να καλλιεργηθεί σε παραθαλάσσιες περιοχές. Καιρός να δούμε λίγο παραπέρα από τις ελιές που έχουν γίνει μονοκαλλιέργεια στο νησί μας.
Το ζητούμενο είναι να υπάρξει και η συνέχεια της σύσκεψης. Πραγματικά αξίζει η όλη προσπάθεια. Όλοι το φωνάζουν ότι αν θέλουμε να μιλάμε για έξοδο από την κρίση ας στραφούμε στην παραγωγή. Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε το πρώτο θετικό δείγμα με την ανάπτυξη της καλλιέργειας του σύκου στη Λέσβο.
Αξίζει να τονιστεί η προσφορά του Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Ιππείου κ. Προκόπη Σινάνη που ήταν η ψυχή της όλης γιορτής. Ένας νέος άνθρωπος που επιμένει να προσπαθεί για το χωριό του χωρίς να λογαριάζει εμπόδια και τρικλοποδιές της Δημοτικής Αρχής. Αν σε κάθε χωριό υπήρχαν Πρόεδροι με τέτοια λογική ίσως τώρα να μην θέλαμε να αλλάξουμε τον Καλλικράτη. Καιρός είναι και εμείς να μάθουμε να ψηφίζουμε χωρίς κομματικές παρωπίδες.
