Μια ξεχωριστή επίσκεψη στη Μονή του Αγίου Ραφαήλ
Μια ξεχωριστή επίσκεψη στη Μονή του Αγίου Ραφαήλ
Συζητώντας για το μοναχισμό με την Γερόντισσα Ταβιθά
Στο μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ είχαμε να πάμε -λόγω κορωνοϊού - δυο χρόνια. Το επιχειρήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα στα πλαίσια ενός μαθήματος στα Θρησκευτικά για τον μοναχισμό. Αφού μιλήσαμε για την ασκητική ζωή των μοναχών με αναφορές στα μοναστικά κέντρα του Αγίου Όρους και των Μετεώρων ήρθε και η ώρα της Λέσβου.
Μιλήσαμε για τα σπήλαια - ασκητήρια στο φαράγγι της Θερμής και φυσικά για της εύρεση των οστών του Αγίου Ραφαήλ και την ίδρυση της Μονής. Κάπου εκεί ρίχτηκε η ιδέα για μια επίσκεψη στη Γερόντισσα Ταβιθά, που θα μας μιλούσε για όλα αυτά. Μας δέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες και δεν αρνήθηκε να απαντήσει σε καμιά ερώτηση των μαθητών , ακόμα και στις πιο προσωπικές.
Μας αφηγήθηκε την προσωπική της διαδρομή από την Κύπρο στην Αυστραλία, όπου μετανάστευσε και από εκεί στη Λέσβο μόλις διάβασε το βίο και το μαρτύριο του Αγίου Ραφαήλ. Μπήκε στην αδελφότητα, πήρε το όνομα Ταβιθά και από τότε δεν της κάνει καρδιά να βγει παρά έξω. «Έχω 42 χρόνια στο μοναστήρι και δεν έχω βγει έξω από τη Θερμή» -μας εξομολογήθηκε.
Ανάμεσα στα άλλα μας αποκάλυψε Πόσες ώρες προσεύχεται τη μέρα, τι βάζει μέσα στα νηστίσιμα μακαρόνια για να νοστιμίζουν, τις φιλανθρωπίες που κάνει η Μονή, τις κυπριακές λιχουδιές, που της αρέσουν, την κλίση που ένιωθε από μικρή για την εκκλησία. Κι όλα αυτά πάντα με το χαμόγελο στα χείλη και με την μοναδική της αύρα, να μας τυλίγει όλους.
Φύγαμε κατενθουσιασμένοι και πολύ πιο ανάλαφροι. Ευχαριστούμε για όλα Γερόντισσα .
