Η Σαπφώ δε μένει πια εδώ!

Αν πας στη Μυτιλήνη έχοντας κατά νου τη Σαπφώ μάλλον θα πρέπει γρήγορα να απομακρυνθείς. Η απογοητευση σε περιμένει. Στην κεντρική πλατεία υπάρχει βέβαια το αγαλμά της αλλά η παρουσία του μάλλον ενοχλητική πρέπει να είναι για τη πόλη. Διαφορετικά θα φρόντιζε ο περιβάλλον χώρος να είναι σε καλύτερη κατάσταση.

Και πιάνει τόσο χώρο! Θα μπορούσε να φιλοξενήσει μια – δυο υπέροχες νάυλον καφετέριες!Προς το παρόν φιλοξενεί (όταν δεν βρέχει) άνεργους μετανάστες κι αδέσποτα σκυλιά. Οι άνεργοι μετανάστες δεν αποτελούν ιδιαιτερότητα της Μυτιλήνης αλλά τα σκυλιά  σίγουρα. Σε άλλη πόλη δεν το συνάντησα. Οι κάτοικοι τους συμπεριφέρονται φιλικά, τα φωνάζουν με τ όνομά τους και τα καλοδέχονται στα μαγαζιά τους. Μόνο που κανένας δεν τα φροντίζει. “Μνημείο” της οικονομικής αποσάρθρωσης του άλλοτε ακμαίου και παραγωγικού νησιού, το κουφάρι του παλιού Εργατικού Κέντρου που μένει όρθιο απειλώντας τους περαστικούς με τους σοβάδες του. Είτε οι νεκροί στην πόλη ξεπέρασαν τις προβλέψεις του Δήμου κι οι σχετικές αγγελίες υποχρεώθηκαν να επεκταθούν στον κορμό του γειτονικού δέντρου είτε η αναισθησία (και εδώ) ξεχείλισε; Μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγιση στη γεωγραφία: η Τουρκία δεν είναι ούτε Εσωτερικό ούτε Εξωτερικό, είναι Τουρκία! Κάτι τέτοια βλέπει κι η Βόρεια Μύκονος και ζητάει αυτονομία! Κάποιες γωνιές, κάποιοι άνθρωποι θα μένουν να σου θυμίζουν το χρόνο που πέρασε, ίσως και κάποιες παλιές αξίες. Κι οι νέοι να απειλούν να τα χρωματίσουν όλα από την αρχή! Τότε θα επιστρέψουμε! Τότε θα επιστρέψει, ελπίζω, κι η Σαπφώ! ________________________ Από το Ιστολόγιο του Νίκου Θεοδοσίου http://theodosiou.wordpress.com/