Αλήθειες για το πρόβλημα των μεταναστών στη Λέσβο από τη «Συνύπαρξη στο Αιγαίο»
ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ και ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ στο Αιγαίο
Για πολλοστή φορά αντιπροσωπεία μελών της ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ, αλλά και άλλων κοινωνικών – ανθρωπιστικών Οργανώσεων, που δραστηριοποιούνται στη Λέσβο, έθεσαν στις Αρχές το πρόβλημα με τους μετανάστες, που οξύνεται πάλι στον τόπο μας.
Η ως τώρα ανεπάρκεια έως και αδιαφορία των αρχών (Αστυνομία, Λιμενικό, Περιφέρεια – Δήμος) γέμισαν το νησί με ταλαίπωρους συνανθρώπους μας, που κατακλύζουν τα πάρκα και άλλους δημόσιους χώρους και αναγκάζονται να διανυκτερεύουν μέσα στο κρύο και στη βροχή στο ύπαιθρο.
Ανεξάρτητα από τα μέτρα που σχεδιάζει να λάβει η Πολιτεία (αποστολή κοντέινερς στην Αστυνομία κλπ) που εξαγγέλλονται αλλά δεν υλοποιούνται, μήνες τώρα είχαμε επισημάνει το πρόβλημα και την αναμενόμενη έντασή του. Απευθύναμε πολλές φορές έκκληση, ιδιαίτερα στους αιρετούς της Αυτοδιοίκησης να εκδηλώσουν πρωτοβουλία, ώστε προσωρινά έστω να βρίσκουν ανακούφιση οι μετανάστες συνάνθρωποί μας. Δυστυχώς φαίνεται ότι παίζουν το παιγνίδι της «κολοκυθιάς». Αφού κανείς πια δεν μιλά για χρησιμοποίηση κάποιου απ’ τα ανενεργά στρατόπεδα. Η τελευταία πρόταση που εδώ και δύο εβδομάδες «παίζει» είναι να χρησιμοποιηθεί προσωρινά ο χώρος των κατασκηνώσεων της Νεάπολης. Ο Δήμος φαίνεται να συναινεί υπό όρους και ζητά έγγραφο αίτημα απ’ τις αστυνομικές αρχές, οι οποίες δεν το αποφάσισαν ακόμη, στο μεταξύ ο χειμώνας έρχεται δριμύτερος. Αναμένουμε επιτέλους να γίνει κάποιο βήμα διεξόδου.
Απευθυνόμενοι στην κοινή γνώμη, διερωτόμαστε αν η σημερινή κατάσταση με τις πολλές «Παγανές» που έχει γεμίσει το νησί, είναι προτιμότερη απ’ το να υπάρχει ένας ελεγχόμενος χώρος, όπου να βρίσκουν ασφάλεια και την όποια στοιχειώδη φροντίδα μπορεί να παρέχει το Κράτος και οι ανθρωπιστικές οργανώσεις στους συλλαμβανόμενους μετανάστες.
Τα μέλη της ΣΥΝΥΠΑΡΞΗΣ στα δεκατέσσερα χρόνια που ασκούν δράσεις στην τοπική κοινωνία, προσπαθούν με όσες δυνάμεις διαθέτουν, συνεργαζόμενα με τις αρχές, να υποστηρίζονται υλικά και ηθικά οι μετανάστες. Στην προσπάθειά τους αυτή δεν έλαβαν ποτέ από Δημόσιο ή Ιδιωτικό φορέα, ή από συμμετοχή σε πρόγραμμα ούτε ένα ευρώ για το έργο τους. Οι όποιες δαπάνες απαιτήθηκαν εκάστοτε, καλύφθηκαν από συνδρομές – προσφορές των μελών και φίλων μας και από εφόδια που μας εμπιστεύθηκαν και παραδώσαμε στους μετανάστες, ευαίσθητοι κοινωνικά συμπολίτες μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τους τελευταίους μήνες φέτος, που αναζωπυρώθηκε το πρόβλημα των αφίξεων μεταναστών στο νησί, η ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ, τουλάχιστον τέσσερις φορές απέστειλε είδη πρώτης ανάγκης σε μετανάστες στα κρατητήρια της Αστυνομίας στη Μυτιλήνη.
Μας λυπεί πραγματικά που ορισμένοι, ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, όπου εξαπλώνεται η οικονομική κρίση στη χώρα μας, καλλιεργούν μια άθλια εικόνα για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, που βάζει στο ίδιο τσουβάλι δικαίους και αδίκους. Η αντιμετώπιση αυτή αποθαρρύνει πολλούς συμπολίτες μας να εκδηλώσουν την αλληλεγγύη τους στους αναγκεμένους συνανθρώπους μας και εν τέλει ευνοεί την εμφάνιση ρατσιστικής βίας, ανθρωπιστικής καταστροφής και ηθικής ταπείνωσης της κοινωνίας. Έλεος!
(φωτογραφία Μιχάλης Μπάκας)
