Άθλια εκμετάλλευση τάφων στη Μυτιλήνη ... με τη σφραγίδα των Φιλανθρωπικών Καταστημάτων!
Γραφει Στρατής Μπαλάσκας / εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ
Την ώρα που το ένα μετά το άλλο τα επαγγέλματα που τύγχαναν προστασίας απελευθερώνονται, ένα επάγγελμα συνεχίζει να θυμίζει στους Μυτιληνιούς… τις μέρες τις παλιές. Με την ευλογία των Φιλανθρωπικών Καταστημάτων Μυτιλήνης, 13 μαρμαράδες της Μυτιλήνης μοιράζονται μεταξύ τους το σύνολο της κατασκευής τάφων στα νεκροταφεία του Αγίου Παντελεήμονος και της Αγίας Κυριακής. Και σα να μην έφτανε αυτό, έχουν επιβάλει και τιμοκατάλογο απίστευτα υψηλών τιμών, απαγορεύοντας σε κάθε άλλον να φτιάξει τάφους με χαμηλότερες τιμές, επιβάλλοντας δηλαδή φόρο πόνου σε κάθε άνθρωπο που φτιάχνει ένα μνήμα για κάποιο προσφιλές πρόσωπο που έχασε. Και όλα αυτά, με την έγκριση των κατά τα άλλα… Φιλανθρωπικών Καταστημάτων Μυτιλήνης!
Το Μάρτιο του 2007 διαπιστώθηκαν δοσοληψίες μεταξύ νεκροθαφτών και μαρμαράδων. Όπως χαρακτηριστικά λεγόταν τότε (και αναφέρθηκαν και σε σχετικό ρεπορτάζ τού «ΕΜΠΡΟΣ»), χωρίς όμως ποτέ οι καταγγελίες να ελεγχθούν όπως θα έπρεπε συστηματικά, κάποιοι επαγγελματίες έπαιρναν όλες τις δουλειές, κάποιοι νεκροθάφτες αναλάμβαναν μόνοι τους να κάνουν τάφους, ενώ τέλος υπήρχαν και κάποιοι «ερασιτέχνες» μαρμαράδες, που έπαιρναν δουλειές. Τότε 13 επιχειρήσεις μαρμάρου με κοινή τους επιστολή ζήτησαν την προστασία του επαγγέλματος... κατασκευαστή τάφων! Πρότειναν δηλαδή στα Φιλανθρωπικά Καταστήματα να λειτουργήσει ένα σύστημα εκ περιτροπής κατασκευής τάφων έναντι από τον κάθε μαρμαρά, με βάση συγκεκριμένο τιμοκατάλογο. Επίσης επέβαλαν κοινό τιμοκατάλογο για κάθε τάφο, ενώ σε αντιστάθμισμα αυτής της συμφωνίας, οι μαρμαράδες θα κατέβαλλαν χρηματικό ποσό από 100 έως 300 ευρώ στους κοιμητηριακούς ναούς.
Μόνο επαγγελματίες
Την πρόταση των μαρμαράδων το διοικητικό συμβούλιο των Φιλανθρωπικών το Μάιο του 2007 την αποδέχθηκε, ως μη όφειλε, στο πλαίσιο της… ισομερούς ανάθεσης έργου στους επαγγελματίες! Τούτο σήμανε και την επικράτηση κατώτερων τιμών στην κατασκευή τάφων. Συγκεκριμένα, τάφος με μάρμαρο Καβάλας κοστίζει έκτοτε 650 ευρώ, με λευκό μάρμαρο 1.250 ευρώ και οικογενειακός τάφος 4.500 ευρώ.
Τιμές που, σύμφωνα με γνωρίζοντες, συγκαταλέγονται στις πλέον υψηλές, όχι για τάφο, αλλά σε αξία τετραγωνικού μέτρου για μεζονέτες με όλες τις προδιαγραφές!Παρά τις διαμαρτυρίες όμως, η κατάσταση της ευφορίας ακόμα και στους τάφους το 2007, συνεχίζει να υπάρχει και στις μέρες της φτώχειας που ζει η ελληνική κοινωνία.
Κάθε οικογένεια που έχει την ατυχία να θρηνήσει ένα δικό της άνθρωπο, υποχρεώνεται να ζήσει και τη διαδικασία του μαρμαρά που έχει σειρά, να μην έχει δηλαδή το δικαίωμα της επιλογής. Και φυσικά υποχρεούται να πληρώσει το ποσό που η συμφωνία μαρμαράδων - Φιλανθρωπικών Καταστημάτων επιβάλλει. Συμπεριλαμβανομένου του ποσού που βέβαια καταβάλλεται στα Φιλανθρωπικά Καταστήματα, πέραν αυτού για την ταφή. Κοινώς, τα Φιλανθρωπικά Καταστήματα εισπράττουν χρήματα για την ταφή, πλην όμως και χρήματα για την κατασκευή τάφου από τους συνεργαζόμενους… μαρμαράδες!
