Ένας ιερέας διαφορετικός από τους άλλους στην Λέσβο

Το ζώα θα το τονίσουμε γιατί δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων της εκκλησίας είναι εχθρικοί προς τα ζώα και ειδικά τα αδέσποτα. Δεν τα θέλουν στο προαύλιο της εκκλησίας τους, τα διώχνουν ακόμα και από τους δρόμους γύρω από το ναό.
Ο ιερέας των Παμεγγίστων Ταξιαρχών Μανταμάδου, o Χρήστος Τσιτμηδέλλης, δεν είναι έτσι. Είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση. Είναι άνθρωπος συμπονετικός, με ενσυναίσθηση. Προστατεύει τα αδέσποτα, τα αγαπάει, τα φροντίζει. Στις φωτογραφίες τον βλέπουμε να έχει στην αγκαλιά του τη σκυλίτσα του, Στεφανούλα. Η Στεφανούλα είχε λουμπάγκο και ο Πατήρ Χρήστος την πηγαινοέφερνε για ένα μήνα με αυτόν τον τρόπο στο γιατρό και όπου αλλού χρειαζόταν.

Είναι πολύ σημαντικό οι ιερείς να είναι παράδειγμα προς μίμηση. Και ο συγκεκριμένος είναι. Ο κόσμος μαθαίνει από αυτούς, διδάσκεται και κάποιοι θα τους μιμηθούν, θα κάνουν και εκείνοι το ίδιο. Η εκκλησία οφείλει να είναι δίπλα στον αδύναμο, τον ταλαιπωρημένο. Και δεν είναι μόνο ο άνθρωπος έτσι. Αδύναμα και ταλαιπωρημένα είναι αμέτρητα ζώα που έχουν την ανάγκη μας. Αρκεί να κοιτάξουμε δίπλα μας και θα τα βρούμε.

Συχνά ανεβάζει και φωτογραφίες στα social media  με τον ίδιο να είναι  δίπλα στα αδέσποτα που φροντίζει