Ας μιλήσουμε για τον Καρά Τεπέ και ... για τον φόβο!
Άλλος ένας άνθρωπος προστέθηκε στην μακάβρια λίστα θανάτου αιτούντων άσυλο στη Λέσβο.
Ήταν 2:30 η ώρα τα ξημερώματα όταν άναψε μια μεγάλη φωτιά συνοδευόμενη από εκρήξεις, κάνοντας φύλλο και φτερό 2 κοντέινερ. Η φωτιά θα μπορούσε να ισοπεδώσει τον καταυλισμό αν το κτήριο της πυροσβεστικής δεν τύχαινε να βρίσκεται 200 μέτρα μακριά. Λίγες ώρες πριν, και ενώ το ρεύμα ήταν κομμένο, μια οικογένεια φέρεται να κοιμήθηκε με το γκάζι αναμμένο σε μια παράτολμη προσπάθεια να ζεσταθεί την πρώτη κρύα νύχτα του χειμώνα.
Άλλη μια φορά θα αναφερθούμε στις τραγικές συνθήκες διαβίωσης στα κέντρα «φιλοξενίας» αιτούντων άσυλο. Αυτή τη φορά όμως οι καταγγελίες αφορούν μια δομή που οι διαχειριστές της αρέσκονται να αποκαλούν χωριό ή πιο επίσημα «δημοτική δομή φιλοξενίας αιτούντων άσυλο». Η αλήθεια είναι ότι στο Καρά Τεπέ οι συνθήκες είναι εμφανώς καλύτερες από αντίστοιχες δομές. Ενώ 5 χιλιόμετρα βορειότερα 16000 άνθρωποι στοιβάζονται σε σκηνές, εδώ τα κοντέινερ που φιλοξενούν ένα σταθερό πληθυσμό 1500 ανθρώπων είναι το απαραίτητο background για τους φωτογράφους και τις επισκέψεις επισήμων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η επίσκεψη την προηγούμενη εβδομάδα του Ύπατου Αρμοστή του ΟΗΕ, εκ των αρχιτεκτόνων της διαχείρισης του μεταναστευτικού ζητήματος. Από το πρωί τα συνεργεία καθαριότητας εργάζονταν σε πυρετώδεις ρυθμούς, ενώ οι οργανώσεις είχαν κηρύξει γενική επιφυλακή ώστε τα σύμβολα της UNHCR να βρίσκονται σε περίοπτη θέση και τίποτα να μην προεξέχει. Ήρθε με τους φωτογράφους του που δεν τον άφηναν να δει τίποτα πέρα από αυτούς. Ήρθε, ουδέν είδε και απήλθε.
Τα όμορφα χωριά όμως όμορφα καίγονται. Τα θεμέλια αυτού του όμορφου χωριού είναι ο φόβος και ο εκβιασμός. Η ομορφιά του είναι η ασχήμια του άλλου. Στο Καρά Τεπέ δεν υπάρχει αστυνομία. Μονάχα λίγοι ιδιωτικοί υπάλληλοι ασφαλείας. Όλα ρυθμίζονται με το φόβητρο της Μόριας. Ο φόβος όπως πάντα εσωτερικεύεται και «συμμορφώνει». Δεν είναι λίγοι/ες αυτοί/ες που γύρισαν πίσω στη Μόρια ως παραδειγματισμό.
Λίγο μετά την θανατηφόρα φωτιά, το σημείο επισκέφθηκε ο δήμαρχος της Μυτιλήνης Ε. Κυτέλης. Όλοι θαυμάσαμε τις γκριμάτσες θλίψης και αλληλεγγύης που μαθαίνει όποιος θελήσει να ασχοληθεί με την πολιτική. Κανείς δεν βρέθηκε να του απαγγείλει τις κατηγορίες που αναλογούν σε αυτόν και τον προκάτοχό του για θανάτους και τραυματισμούς που προήλθαν από την δικιά τους πολιτική. Ακόμη δεν υπάρχουν αυτά τα δικαστήρια. Ακόμη οι δικαστές ασχολούνται με το να ρίχνουν ποινές στους ανθρώπους του αγώνα και τους φτωχοδιάβολους.
Με την δικαιολογία ότι η δομή του Καρά Τεπέ δεν έχει τις απαραίτητες άδειες, ο δήμος Μυτιλήνης αρνείται να προσφέρει το απαραίτητο ρεύμα στον καταυλισμό. Οι γεννήτριες που έχουν στηθεί δεν επαρκούν για την συνολική τροφοδότηση. Τις μέρες που υπάρχει πραγματική ανάγκη το ρεύμα είναι κομμένο. Μεταξύ των αναγκών που δεν εξυπηρετούνται είναι η θέρμανση και η ψύξη μιας και το ρεύμα είναι το μόνο μέσο κλιματισμού των κοντέινερ.
Με τις ίδιες δικαιολογίες οι δημοτικές αρχές αρνούνται να σχεδιάσουν μια διάβαση πεζών στον δρόμο που περνάει ακριβώς μπροστά από τον καταυλισμό. Επιπλέον υπάρχει παντελής έλλειψη ενημέρωσης των οδηγών μέσω κάποιας πινακίδας που θα επέβαλλε μείωση ταχύτητας των οχημάτων. Τον προηγούμενο χρόνο ένα πεντάχρονο παιδί σκοτώθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο. Καθημερινά οι άνθρωποι που ζουν στο Καρά Τεπέ ζουν με αυτό τον κίνδυνο. Αν στο ίδιο σημείο υπήρχαν εγκαταστάσεις εκμετάλλευσης ζώων σίγουρα θα υπήρχαν οι απαραίτητες πινακίδες οδικής κυκλοφορίας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία και κανένα ελαφρυντικό. Οι πολιτικές τους οδηγούν νομοτελειακά στο θάνατο.
Μιλάνε για ανθρώπους και εννοούνε αριθμούς. Μιλάνε για ανθρωπισμό και εννοούν τραπεζικούς λογαριασμούς. Μιλάνε για ανθρώπινα δικαιώματα και εννοούν διάκριση. Μιλάνε για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και εννοούν την φυλάκιση, το στοίβαγμα, την πείνα και το κρύο. Μιλάνε για ενσωμάτωση και εννοούν εκμετάλλευση. Μιλάνε για δομές φιλοξενίας και εννοούνε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μιλάνε για δικαίωμα στην εκπαίδευση και εννοούνε γκετοποίηση. Μιλάνε για διαδικασίες ασύλου και εννοούν εκβιασμό. Μιλάνε για γρήγορες διαδικασίες και εννοούν επαναπροωθήσεις. Μιλάνε για ειρήνη και εννοούνε αστυνομική καταστολή.
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι εδώ για να μείνουν. Σήμερα κλείνουν τους/ις μετανάστες/ριες αύριο εσένα.
Ασφαλείς ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για όλες/ους
Όχι στη λογική της γκετοποίησης και του ελέγχου
Άμεση διάθεση της δημόσιας περιουσίας σε όσους/ες έχουν ανάγκη
ΥΓ. Το ίδιο βράδυ, και για ακόμη μια φορά, η Μόρια ήταν βυθισμένη στο σκοτάδι. 16000 άνθρωποι βρίσκονται υπό αιχμαλωσία, αντιμέτωποι με το κρύο, τα σκουπίδια και την αφάνεια.
Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ Λέσβου
