"Ειχαμε ραντεβού με εναν παραγωγό της Λέσβου για κάποιο ελεγχο σε δυο ελαιοκτηματα του.
Δέκα λεπτά πριν το καθορισμένο ραντεβού, του τηλεφώνησα και είπαμε οτι θα βρεθούμε σε, δέκα λεπτά στην πλατεία του χωριου.
Πηγαμε στην πλατεία και ο άνθρωπος άργησε λιγάκι κσι δεν ερχοταν.
Ξαφνικα ηρθε καποιος με ενα μηχανάκι και μας ρωτησε αν είμαστε εμείς οι ελεγκτές. Κι οτι ο άνθρωπος που ερχόταν για τον ελεγχο ζαλίστηκε και έπεσε στο έδαφος και τον έστειλε να μας ειδοποιήσει για να μην περιμένουμε ασκοπα.
Τρεξαμε προς τον άνθρωπο που βρισκόταν σε κακά χαλια πεσμένος στο εδαφος.Εικοσι μέτρα από την πλατεία. Μια συνάδελφος ειδοποίησε το 166 και επειδή ειχε κάνει σεμινάρια πρώτων βοηθειών του έκανε καρπα.
Ηρθε και ο γιατρός ομως ο άνθρωπος δεν ειχε σφυγμό και σε λίγα λεπτά έφυγε.
Έφυγε ετσι απλά ησυχα και σιωπηλά. Ήταν περίπου ογδόντα πέντε χρονών.
Και ισως η τελευταία δομημένη σκεψη του ηταν να ειδοποιήσει τους ελεγκτές που τον περίμεναν για τον έλεγχο και δεν ήθελε το τελευταίο δευτερόλεπτο της ζωής του να είναι ασυνεπής"
Από τον Ορέστη Μεταξά - στέλεχος του ΟΠΕΚΕΠΕ στο γραφείο της Μυτιλήνης.
Η τελευταία παράγραφος τόσο δυνατή....
