«Τα μωρέλια μωρέ, να σώσουμε τα μωρέλια» ή αλλιώς ο ψαράς της Λέσβου Θανάσης Μαρμαρινός
Χρόνος ανάγνωσης :
2'Είναι στο καΐκι, ξεκινά δουλειά, δεν μπορεί να μας μιλήσει, «αλλά αφού είναι για τα μωρέλια», μας παραχωρεί λίγα λεπτά από τον πολύτιμο χρόνο του ο ψαράς της Σκάλας Συκαμιάς, ο Θανάσης Μαρμαρινός, που ποιος ξέρει όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές πόσα μωρέλια έσωζε ακόμη.
Η φράση του «Τα μωρέλια μωρέ, να σώσουμε τα μωρέλια» έκανε χθες τον γύρο του Διαδικτύου, συνοδευόμενη από μια δραματική φωτογραφία διάσωσης, στην οποία πάντως δεν απεικονίζεται ο ίδιος.
Η «Εφημερίδα των Συντακτών.» κατάφερε να εντοπίσει τον άνθρωπο που συγκίνησε το πανελλήνιο κι έγινε το πρόσωπο της Ανθρωπιάς.
«Δεν είμαι μόνο εγώ, κοπέλα μου, και δεν θέλω να καυχιέμαι, είναι πολλοί οι ψαράδες που τρέχουμε να προλάβουμε το κακό» λέει ο κ. Θανάσης, που στα 61 του χρόνια έχει γλιτώσει από του Αιγαίου τα νερά κόσμο και κοσμάκη.
«Αυτή η ιστορία δεν ξεκινάει τώρα. Θυμάμαι πάνε πάνω από 10, μπορεί και περισσότερα, χρόνια που βγάζαμε τους πρώτους πρόσφυγες. Ηταν από το Ιράκ. Μόνο που σήμερα έχουν φουντώσει όλα. Οι βάρκες πάνε κι έρχονται.
Σήμερα πάλι είχε πέσει ένα σκάφος. Είχε πάρει κλίση μεγάλη και μαζί με τους εθελοντές τούς βγάλαμε έξω» μας λέει.
Είναι μεγάλη η βοήθεια των εθελοντών, τονίζει:
"Ολο το χωριό, μάλλον σχεδόν όλο, γιατί είναι κάποιοι που δεν καταλαβαίνουν. Μαζί με τους εθελοντές, να το γράψεις, κορίτσι μου, ότι ο κόσμος, παρά την οικονομική κρίση, κάνει ό,τι μπορεί. Κι εμείς οι ψαράδες είμαστε απίκο. Ο,τι ώρα και να 'ναι, μαύρη νύχτα, βλέπουμε τα σινιάλα και τρέχουμε."
Δεν θέλει να γίνει μάντης κακών, αλλά μας το υπογράφει:
"Αυτό που ζούμε σήμερα δεν είναι τίποτα σ' αυτό που έρχεται. Προς το παρόν έχουμε συνηθίσει να μαζεύουμε ζωντανούς, φοβάμαι ότι από δω και πέρα θα μαζεύουμε πνιγμένους. Να γράψετε κάτι για τους Ευρωπαίους. Αυτοί φταίνε!"
Ναι, «αυτοί φταίνε!» φωνάζει και η γυναίκα του η Λένα, που εδώ και χρόνια έχουν δει πολλά τα μάτια της:
"Πόσα άτομα πρέπει να φύγουν από αυτή τη γη για να είναι ευχαριστημένη η Ευρωπαϊκή Ενωση; Τώρα έρχονται 50 και 60 βάρκες μέρα παρά μέρα. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε για να εμποδίσουμε τον θάνατο."
Ανθή Παζιάνου
