yle="text-align: justify;">της Ανδρονίκης Κουτσαβλή / εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ
Έναντι εξευτελιστικού ποσού νοικιάζει ο Δήμος Λέσβου στα Υπεραστικά ΚΤΕΛ, δημοτικά ακίνητα. Τα Υπεραστικά ΚΤΕΛ έχουν καταλάβει παράνομα ολόκληρη την πλατεία, την οποία λειτουργούν ως ιδιωτικό πάρκινγκ.
Δεν ξεπερνά τα 200 ευρώ το ποσό που πληρώνουν κάθε μήνα τα Υπεραστικά ΚΤΕΛ για το ακίνητο του Δήμου Λέσβου που βρίσκεται στην Πλατεία Ανδρέα Παπανδρέου. Ποσό που μπορεί να χαρακτηριστεί εξευτελιστικό όταν για ένα στούντιο 50 περίπου τετραγωνικών, απομακρυσμένο από το κέντρο, ο νοικάρης καλείται να πληρώνει περί τα 250 ευρώ! Τα δε μισθωτήρια συμβόλαια κοντεύουν να συμπληρώσουν την 20ετία από τότε που ανανεώθηκαν για τελευταία φορά… Πρόκειται, σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, για ένα ιδιότυπο καθεστώς που επικρατεί χρόνια τώρα και έχει να κάνει όχι μόνο με το ποσό του ενοικίου, αλλά και με το χώρο της πλατείας, που από την ιδιωτική επιχείρηση που ακούει στο όνομα «Υπεραστικά ΚΤΕΛ», έχει στην κυριολεξία καταληφθεί και μετατραπεί σε ιδιωτικό πάρκινγκ!
Αφορμή για το συγκεκριμένο ρεπορτάζ αποτέλεσαν διαμαρτυρίες πολιτών για τους κώνους, που συνδέονται μεταξύ τους με αλυσίδες, οι οποίοι τοποθετήθηκαν πριν από λίγες ημέρες στην Πλατεία Ανδρέα Παπανδρέου, εμποδίζοντας με αυτόν τον τρόπο πολίτες να σταθμεύουν το απόγευμα τα οχήματά τους, όπως γινόταν μέχρι τώρα.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο των Υπεραστικών ΚΤΕΛ, Χρήστο Παράσχου, προχώρησαν σε αυτή την κίνηση γιατί τα Ι.Χ. εμπόδιζαν αρκετές φορές τη διέλευση των λεωφορείων, ενώ σημειώθηκαν και περιστατικά με τους οδηγούς να μην μπορούν να μεταφέρουν τους επιβαίνοντες γιατί είχε κλείσει ο δρόμος από παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Η συγκεκριμένη ενέργεια χαρακτηρίζεται αυθαίρετη, αφού για την τοποθέτηση κώνων έπρεπε να υποβληθεί προηγουμένως αίτημα στον αρμόδιο για κυκλοφοριακά ζητήματα αντιδήμαρχο Περιβάλλοντος, Ποιότητας Ζωής και Πολιτικής Προστασίας, Γιάννη Βατό, το οποίο όμως δε συνέβη. Εκ των υστέρων, η διοίκηση των ΚΤΕΛ ήρθε σε επαφή με τον κ. Βατό, ο οποίος σε δήλωσή του στο «ΕΜΠΡΟΣ» είπε: «Οφείλω ως αντιδήμαρχος να πάρω θέση, εφόσον υποβληθεί σχετικό αίτημα τυπικά, καθώς πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο αφορά πάρα πολλούς.»
Νομιμότητα;
Το παράδοξο πέρα για πέρα της όλης υπόθεσης είναι ότι τοποθετήθηκαν κώνοι σε ένα χώρο τον οποίο δεν ενοικιάζουν καν τα Υπεραστικά ΚΤΕΛ. Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, το ποσό του ενοικίου δεν ξεπερνά τα 200 ευρώ, η δε σύμβαση όσον αφορά στη μίσθωση, έχει να ανανεωθεί από το 1997! Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το κτήριο της Πλατείας Ανδρέα Παπανδρέου ξεκίνησε να ενοικιάζεται το 1958, χωρίς όμως να περιλαμβάνεται ο εξωτερικός χώρος όπου σταθμεύουν σήμερα τα λεωφορεία. Ο χώρος αυτός έχει καταληφθεί, καθώς ισχύει ένα ιδιότυπο καθεστώς το οποίο κάποιοι δε θέλησαν να αναλύσουν και το οποίο κάποιοι άλλοι δε θέλησαν ποτέ να πειράξουν…
Συμπερασματικά, η διοίκηση των Υπεραστικών ΚΤΕΛ καταλαμβάνει κάθε άλλο παρά νόμιμα ένα δημόσιο χώρο, ο οποίος είναι χαρακτηρισμένος ως πλατεία, και οι πλατείες κι οι δρόμοι, όπως εξηγούν οι αρμόδιοι δημοτικοί υπάλληλοι, δε νοικιάζονται. Δεν πληρώνει, επίσης, τίποτα γι’ αυτόν το χώρο που καταλαμβάνει, πέραν του ποσού των 200 ευρώ που αντιστοιχεί στο ενοίκιο του κτηρίου. Εκτός τούτων, λειτουργώντας πέρα για πέρα αυθαίρετα, απαγόρευσε τη στάθμευση των δημοτών σε ένα χώρο που δεν ανήκει καν στα ΚΤΕΛ!
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να πούμε ότι σύμφωνα με το σχέδιο πόλης που δημοσιεύθηκε σε Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως το 2007, προβλέπεται ότι οι εγκαταστάσεις των υπεραστικών λεωφορείων και σταθμού αστικών λεωφορείων Μυτιλήνης θα λειτουργούσαν στη θέση ΕΠΟΜ - ΔΕΗ στον Καρά Τεπέ, ενώ η Πλατεία Ανδρέα Παπανδρέου θα λειτουργούσε έχοντας διαφορετική χρήση (λαχαναγορά). Από το 2007 μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί να κινήσει τις όποιες διαδικασίες.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι χώρος στον Καρά Τεπέ μπορεί να παραχωρηθεί, ωστόσο για τις εγκαταστάσεις θα πρέπει να φροντίσει η ίδια η επιχείρηση, όπως ισχύει άλλωστε και σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα όπου τα υπεραστικά ΚΤΕΛ έχουν το δικό τους χώρο. Όπως και ότι κανένας τόσα χρόνια δε φρόντισε να αναπροσαρμόσει το ποσό του ενοικίου ώστε να είναι αντάξιο για ένα δημόσιο κτήριο που μισθώνεται σε κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας του νησιού, πόσο μάλλον όταν εκτός από το κτήριο αξιοποιείται και ο χώρος που βρίσκεται μπροστά από αυτό.
Λειτούργημα;
Όπως δεν άγγιξε κανένας τα μισθωτήρια, εδώ και χρόνια, άλλο τόσο κανένας δεν έλεγξε αν αυτές οι αλυσίδες που έχουν τοποθετηθεί εδώ και μέρες, έχουν μπει νόμιμα ή όχι. Επιτρέπουν και παροτρύνουν, με αυτό τον τρόπο, πράξεις αυθαιρεσίας σε ένα χώρο που ανήκει σε όλους τους Λέσβιους. Το επιχείρημα ότι εξυπηρετείται κόσμος από τα υπεραστικά, δίνει δύναμη στην επιχείρηση, δύναμη που όπως διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ, χρησιμοποιείται ως έναν, ή καλύτερα σε μεγάλο βαθμό, εκβιαστικά. Εκβιαστικά ως προς τους εκπροσώπους της αυτοδιοίκησης, αλλά και ως προς τα όργανα της τάξης.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι για την ιστορία που ξεκίνησε από το 1958, επικρατεί ο «νόμος της σιωπής». Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Οικονομικών, Νίκος Κατράνης, δε θέλησε να πάρει θέση επί του ζητήματος, παραπέμποντας το «Ε» στο αρμόδιο τμήμα για περαιτέρω λεπτομέρειες, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα.
Το απαράδεκτο της όλης υπόθεσης είναι ότι τα μισθωτήρια έχουν να ανανεωθούν από το 1997, γεγονός που αποδεικνύει τη μεροληπτική αντιμετώπιση δημοτών που καλούνται να πληρώνουν τα δημοτικά τέλη που ανανεώνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Πρόκειται για μεροληπτική αντιμετώπιση γιατί κανείς δε νοιάζεται να εφαρμοστεί το σωστό και το νόμιμο, όπως θα έπρεπε!
