Για βελτίωση υγείας
Σύμφωνα με μια επιστημονική μελέτη η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά σχετίζονται με 29% αυξημένο κίνδυνο θανατηφόρου εμφράγματος και 32% αυξημένο κίνδυνο για θανατηφόρο εγκεφαλικό, ποσοστά που αυξάνονται με την ηλικία. Επίσης, προκαλούν χρόνιο άγχος, κατάθλιψη και διάφορες σωματικές ασθένειες. Ειδικά στις αναπτυγμένες χώρες, η απομόνωση ταλανίζει τα άτομα άνω των 65 ετών, λόγω σύνταξης ή χηρείας. Η μοναξιά εντοπίζεται στις μέρες μας και σε πολύ νεότερες ηλικίες και είναι φυσικό, αφού ζούμε σε μια κοινωνία που μας γεμίζει ανασφάλεια και μας «αγαπά» ανεπαρκώς. Ζούμε σε μια κοινωνία που είναι διαχωρισμένη σε τάξεις, ιδεολογίες, πολιτικές πεποιθήσεις και οι κατηγοριοποιήσεις φτάνουν μέχρι τα ίδια τα άτομα.
Βέβαια θα πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ των όρων της μοναξιάς, της μοναχικότητας και της κοινωνικής απομόνωσης. Η μοναξιά είναι η αντίληψη που έχει το άτομο ότι είναι απομονωμένο, ότι είναι μια οντότητα χωρισμένη από τους άλλους, πολλές φορές ακόμη κι όταν βρίσκεται με πολλούς ανθρώπους γύρω του. Πρόκειται για ένα δυσάρεστο συναίσθημα και συνήθως δεν αποτελεί συνειδητή επιλογή του ατόμου. Με βάση κάποιες επιστημονικές ενδείξεις, ίσως να οφείλεται σε γενετική προδιάθεση.
Η μοναχικότητα αποτελεί επιλογή του ατόμου ώστε να αφιερώσει χρόνο στον εαυτό του, για περισυλλογή, να αφουγκραστεί τον εσώτερο εαυτό του, να ασχοληθεί με δραστηριότητες που αγαπά. Πρόκειται για μια ευχάριστη κατάσταση, η οποία οδηγεί το άτομο στην αυτογνωσία, στη βελτίωση της σχέσης με τον εαυτό αλλά και με τους άλλους.
Άρα, η κοινωνική απομόνωση έχει διττή συναισθηματική ανταπόκριση, ανάλογα με το πνευματικό επίπεδο του ατόμου. Σύμφωνα με τους στωικούς φιλοσόφους μπορούμε να ελέγχουμε μόνο τον νου, τις επιθυμίες και τις επιλογές μας. Ούτε καν το σώμα δεν μπορούμε να ελέγχουμε, αφού ασθενεί και γηράσκει παρά τη θέλησή μας. Κάποια πράγματα είναι πέρα από τον έλεγχό μας και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτά. Για παράδειγμα, η γη περιστρέφεται και περιστρεφόμαστε μαζί της. Όσο κι αν δυσανασχετεί κανείς με αυτό, δεν πρόκειται να αλλάξει!
Οι δυσκολίες είναι μέρος της ύπαρξής μας. Συνεπώς, όταν η κοινωνική απομόνωση επέλθει χωρίς τη θέληση του ατόμου, θα πρέπει να είναι σε θέση να βρει τις ισορροπίες του γρήγορα, δαμάζοντας το εγώ και τον νου. Αυτό μπορεί να γίνει όταν το άτομο έχει επιθυμίες, γιατί επιθυμώ σημαίνει δημιουργώ. Αν και όσα μάθαμε ως τώρα από τη θρησκεία έρχονται σε αντίθεση με αυτή τη δήλωση, όσο μεγαλώνει κανείς αντιλαμβάνεται πόσο αληθινή και πολύτιμη είναι αυτή η δήλωση. Στην αρχή της ζωής μας έχουμε επιθυμία να φροντίσουμε την εξωτερική εμφάνιση, να έχουμε τη διαρκή αποδοχή των άλλων, να συσσωρεύσουμε αγαθά, τίτλους, βραβεία και να επιτύχουμε κοινωνικά, σύμφωνα με προκαθορισμένα πρότυπα. Αργότερα όμως ξεφεύγουμε λίγο από το εγώ και επιθυμούμε να έρθουμε σε συναισθηματική συνεύρεση με κάποιο άλλο άτομο ή σε πνευματική σύνδεση με κάτι ανώτερο.
Τότε συνειδητοποιούμε πως η δημιουργία δεν είναι το τυχαίο αποτέλεσμα που προκύπτει από ένα παιχνίδι κοσμικών ζαριών ούτε το αλώνι ενός εξουσιαστικού θεού που παρακολουθεί τι κάνει ο καθένας μας και αν παραβιάζονται οι νόμοι του για να μας τιμωρήσει. Ο καθένας από μας είναι δημιουργός της πραγματικότητάς του και όσο πιο όμορφη τη φτιάχνει, τόσο πιο ικανοποιημένος, χαρούμενος και γαλήνιος είναι. Όταν κάποιος συντονιστεί με αυτό που τον ευχαριστεί πραγματικά να κάνει, νιώθει μια ισχυρή δύναμη να ρέει ανεμπόδιστα μέσα του, νιώθει εμπνευσμένος, ακούραστος, ότι του προσφέρεται όλη η υποστήριξη που χρειάζεται. Η γνώμη των άλλων δεν τον επηρεάζει πια, δεν νιώθει την ανάγκη να απολογείται σε κανέναν, ούτε χρειάζεται να πείσει κάποιον πως έχει δίκιο. Όταν βιώνει κανείς αυτή την κατάσταση ακόμη και η υγεία του βελτιώνεται σημαντικά, σε πολλές περιπτώσεις επέρχεται ακόμη και ίαση, ώστε να έχει τη δύναμη να δημιουργήσει αυτό που επιθυμεί.
*Η Χαρά Ζήκα είναι Χημικός, Δρ. Φαρμακευτικής, συγγραφέας του βιβλίου «Έρωτας, Χημεία & Σεξ»-Εκδόσεις Ιανός και δημοσιογράφος. Ζει τη Μυτιλήνη και είναι κοντά μας κάθε Τετάρτη με την στήλη "Ομορφιά & Υγεία"
