Εκεί όπου ονειρεύονται οι κοιμώμενες θεότητες του Αιγαίου στην ανάλαφρη γη που αγάπησε ο Βενέζης, τα πρωινά ξυπνούν στην Λεσβιακή άνοιξη και ταξιδεύουν σαν πλατανόφυλλα ριγμένα στο πέλαγος, όπως έλεγε ο Ελύτης.
Η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Δήμητρα Λαχουρή, αναζητά τις όμορφες γωνιές της Λέσβου που φωτίζουν με χρώματα και γεμίζουν με αρώματα το νησί. Εάν δεν έχει δει κάποιος τους κερασώνες της Αγιάσου δεν γνωρίζει την Λέσβο.
Ο Παναγιώτης Κουτσκουδής, ιστοριογράφος αναφέρει ότι έως το τέλος της τουρκοκρατίας στην περιοχή υπήρχαν χιλιάδες μουριές, αλλά επειδή έπεσε η τιμή του μεταξιού στις διεθνείς αγορές οι κάτοικοι άλλαξαν την καλλιέργεια και φύτεψαν κερασιές.
Μια ακριβή συγκομιδή, γιατί οι εργάτες πρέπει να ξέρουν να κόψουν τα κοτσάνια, χωρίς να καταστρέφουν τα “μάτια” στο κλαδί, που θα δώσουν την επόμενη παραγωγή.
Η μεγάλη παραγωγή και η εξαιρετική ποικιλία ήταν η αιτία που καθιερώθηκε η γιορτή κερασιού, η οποία τόνισε κάποια στιγμή, αλλά αναζωογονήθηκε τα τελευταία χρόνια και υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τους επισκέπτες στον ορεινό όγκο του νησιού να δούν από κοντά την πανδαισία τη φύσεως.
Όσον αφορά την παραγωγή ο αγρότης Παναγιώτης Χατζέλης εκφράζει την ανησυχία του για την ανθοφορία και τις υψηλές θερμοκρασίες, αλλά όπως λέει, μέχρι στιγμής οι συνθήκες προδιαγράφουν μια καλή σοδιάν. Πέρυσι οι πολλές βροχές κατέστρεψαν την παραγωγή οι νησιώτες δεν κατάφεραν να απολαύσουν τα πλούσια δώρα με τα οποία είναι προικισμένη η Λέσβος.
- Διαβάστε σχετικό άρθρο στο agiasos.gr με τίτλο Το κεράσι και οι κερασιώνες της Αγιάσου
