Γράφει: Αντώνης Χιώτης /sigrion.blogspot.com
Πριν από κάποιες μέρες, ο Αντώνης Γεωργίου μού είχε στείλει τη φωτογραφία στη Νησιώπη με τα αυγά των γλάρων που περίμεναν να εκκολαφθούν. Σήμερα, η συνέχεια δείχνει τα μικρά γλαρόπουλα να κάνουν την πρώτη τους γνωριμία με τη ζωή και τη φύση.
Σε μια πραγματικότητα που μας τρομάζει, ευτυχώς, υπάρχουν κάποια πράγματα που μας θυμίζουν πως είμαστε πλάσματα της γης που μας θρέφει, πως είμαστε σαν κάθε γλαρόπουλο που γεννιέται, ζει τη ζωή του κι ύστερα γίνεται γη.
Μμμμ, φιλοσοφίες ανοιξιάτικα! Τι να κάνω; Έρχονται και εκλογές, έρχονται και υποψήφιοι, έρχονται και λογαριασμοί - ας ελπίσουμε πως γρήγορα θα δούμε ξανά καθαρό τον ήλιο να μας ζεστάνει...
info για όσους δεν ξέρουν.... Το Μεγαλονήσι (περισσότερο γνωστό και ως Νησιώπη) είναι νησίδα στα δυτικά της Λέσβου, στο Σίγρι. Είναι περισσότερο γνωστό και ως Νησιώπη, αλλά και ως Μεγανήσι (σπανιότερα) και είναι η μεγαλύτερη σε έκταση νησίδα της Λέσβου. Έχει μακρόστενο σχήμα (σαν καράβι), με μήκος 2,57 χλμ. Μέγιστο πλάτος έχει 500 μέτρα και ελάχιστο 100 μέτρα. Το βόρειο άκρο της κλείνει τον κόλπο του Σιγρίου, δημιουργώντας ένα μεγάλο φυσικό λιμάνι στο οποίο αγκυροβολούν πλοία που διέρχονται το Αιγαίο και διαπερνούν τον Βόσπορο: "Ούτος είναι ο μόνος λιμήν ον οι ναυτιλόμενοι απαντώσιν από της Άνδρου μέχρις της Τενέδου" (Στράβων). Το έδαφός της είναι ηφαιστιογενές. Καλύπτεται από χαμηλή βλάστηση από φρύγανα - κυρίως αστιβή. Λίγα αρμυρίκια φυτεύτηκαν τη δεκαετία του 1970. Παλιότερα, νοικιάζονταν ως βοσκότοπος, ενώ οι φαροφύλακες που έμεναν στο Φάρο καλλιεργούσαν κηπευτικά. Στη Νησιώπη υπήρχαν πάντοτε πολλά αγριοκούνελα. Πριν από λίγα χρόνια, μια επιδημία μείωσε επικίνδυνα τον πληθυσμό τους. Η Νηισιώπη είναι δημόσιος και επισκέψιμος χώρος. Στα νοτιοανατολικά της νησίδας υπάρχει μια ωραία παραλία, κατάλληλη για μπάνιο.
