Αγωνιστική Παρέμβαση ΕΛΜΕ Λέσβου- 30 Μάρτη: απεργούμε!

Τετάρτη 30/3,

11:00 στα Κεντρικά Λύκεια

Συναδέλφισσες/-οι Μία ημέρα μετά την κήρυξη κοινής απεργίας Ο.Λ.Μ.Ε.-Δ.Ο.Ε. για τις 30/3, η υπουργός δήθεν Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου κάλεσε τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες να προτείνουν τρόπους αναπλήρωσης των χαμένων διδακτικών ωρών που προέκυψαν από …απεργίες και καταλήψεις! Η υπουργός μάλιστα που έβαλε την υπογραφή της στο κλείσιμο ή τη συγχώνευση 2.000 σχολικών μονάδων επικαλείται λόγους …ισότητας των μαθητών στη μόρφωση! Στόχος προφανώς είναι να αποκρύψει τις ευθύνες της κυβερνητικής πολιτικής για τα εκπαιδευτικά προβλήματα, να «σπάσει» τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία, να στοχοποιήσει τους κοινωνικούς αγώνες ενάντια στην εξαθλίωση που οδηγεί η πολιτική της κυβέρνησης.

Η χρεοκοπία της πολιτικής τους είναι πλέον δεδομένη και οι προθέσεις τους έχουν αποκαλυφθεί. Τα 110 δις € που πήραμε από τον μηχανισμό Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. έχουν πάει όλα στις τράπεζες (108 δις € την τελευταία τριετία) και όχι στους μισθούς και τις συντάξεις, όπως υποκριτικά διατείνονταν. Το χρέος- που υποτίθεται θα έπρεπε να περιοριστεί- είναι πια προφανές ότι εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη, χωρίς προοπτική περιορισμού. Η περιβόητη «επιμήκυνση» του δανείου με τη «μείωση» του επιτοκίου που δήθεν «απέσπασε» η ελληνική κυβέρνηση στη σύνοδο της Ε.Ε. συνιστούν στην ουσία την υπογραφή ενός νέου μνημονίου διαρκούς λιτότητας των εργαζομένων στην Ελλάδα. Για να σωθούν οι ελληνικές (και διεθνείς) τράπεζες θα πρέπει να ματώσει εκ νέου ο ελληνικός λαός.

Ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με στόχο τη συλλογή 50 δις, νέα αντιλαϊκά μέτρα για τον περιορισμό του ελλείμματος (νέα φορολογικά μέτρα), διεύρυνση της αναλογίας των προσλήψεων προς τις αποχωρήσεις (από 1/7 έως και 1/10), μείωση μισθών (μέσω του νέου μισθολογίου) και συντάξεων (μέσω νέων ρυθμίσεων για τις επικουρικές), μεγαλύτερη πίεση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα (μέσω της επέκτασης των επιχειρησιακών συμβάσεων), μεγαλύτερη απομείωση της ιατροφαρμακευτικής μας περίθαλψης.

Η κυβέρνηση πρέπει να πάρει απάντηση αγωνιστική, απεργιακή: σε μια περίοδο που κλείνει σχολεία, καταργεί οργανικές θέσεις, χρεοκοπεί τα ασφαλιστικά μας ταμεία, μειώνει τη χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών, προωθεί την αυτοαξιολόγηση, ετοιμάζει το «Νέο Σχολείο» της εξειδίκευσης και του εξοστρακισμού της γενικής μόρφωσης, πετσοκόβει κι άλλο το μισθό μας με το νέο μισθολόγιο, είναι ντροπή να μένουμε απαθείς. Είναι ντροπή και για άλλον έναν λόγο: γιατί τη στιγμή που όλα τα βάρη της κρίσης έχουν φορτωθεί στις πλάτες των εργαζομένων, δεχόμαστε μια καταιγιστική συκοφαντική επίθεση από τους εκπροσώπους της κυβέρνησης και των αστικών επιτελείων (από τους «κοπρίτες» του Πάγκαλου ως τα «ρετιρέ» του δημοσίου), την οποία δεν μπορούμε πλέον να ανεχόμαστε.

Συναδέλφισσα/-ε

Υπάρχει διέξοδος και ελπίδα; Υπάρχει, εφόσον καταλάβουν όλοι οι κυβερνώντες και οι παρατρεχάμενοί τους ότι δεν θα τους δώσεις άλλα περιθώρια να σε κατατάσσουν σε αυτούς που «δείχνουν κατανόηση και ανοχή» ώστε να σε κλέβουν και να σε υποτιμούν κάθε μέρα. Αν συνειδητοποιήσουν ότι από εδώ και πέρα θα σε έχουν απέναντι και δεν θα είσαι η σιωπηρή πλειοψηφία που τόσο τους βολεύει. Αν κάθε μέρα τους κάνεις να χάσουν τον ύπνο τους, γιατί γνωρίζουν ότι είσαι αποφασισμένος να μη δέχεσαι τα ψέματά τους, την παραπληροφόρηση των ΜΜΕ, το χρέος που δημιούργησαν οι ίδιοι, αν τους δείξεις ότι δεν σε έχουν στο τσεπάκι τους.

Υπάρχει ελπίδα, εφόσον οι αγώνες θα είναι ακηδεμόνευτοι από τις ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ που εκτονώνουν τους αγώνες, που σπέρνουν την απογοήτευση και την αμηχανία. Εφόσον εσύ συμμετέχεις στις διαδικασίες, στις συνελεύσεις, στις κινητοποιήσεις, στις απεργίες. Εφόσον βρεθούμε στους δρόμους, συντονισμένα, μαζί με άλλους κλάδους που απεργούν- όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση με τους νοσοκομειακούς γιατρούς- και αγωνίζονται υπερασπιζόμενοι ζωτικά κοινωνικά αγαθά (παιδεία-υγεία-πρόνοια).

Να στείλουμε μήνυμα αντίστασης, ανυπακοής και ανατροπής!