Οι κούκλες εμφανίζονται από τους προϊστορικούς χρόνους. Φτιαγμένες από διαφορετικά υλικά όπως ξύλο, κερί, πηλό, ύφασμα κτλ, δεν αποτελούσαν μόνο παιχνίδια, αλλά χρησιμοποιούνταν επίσης ως θρησκευτικά σύμβολα και λατρευτικά αντικείμενα, για παράδειγμα ως μινιατούρες συγκεκριμένων προσώπων.
Ακόμα και σήμερα οι κούκλες χρησιμοποιούνται ως λατρευτικά αντικείμενα από αρκετούς λαούς. Οι ειδικοί δεν είναι σε θέση να πουν με βεβαιότητα ποιος ήταν ο πρωταρχικός σκοπός για τον οποίο κατασκευάστηκαν. Ως παιχνίδια, που κατόπιν εξελίχθηκαν σε λατρευτικά αντικείμενα ή το αντίθετο. Εκτός από παιχνίδι με παιδαγωγική σημασία, η κούκλα αποτελεί επίσης ένα αξιόπιστο τεκμήριο παρελθόντων και σύγχρονων εποχών και συνεπώς είναι μια σημαντική πηγή γνώσης για τον τρόπο ζωής, τις εργασιακές συνθήκες και την οικονομία των εποχών αυτών.
Συνεπώς οι κούκλες αποτελούν σημαντικούς μάρτυρες της κουλτούρας ενός τόπου.
Η ενασχόληση με την παράδοση αποτελεί σημαντικό φορέα γνώσης. Μέσα από τη μελέτη της ενδυμασίας, μεταφέρεται ένας συσσωρευμένος πλούτος έκφρασης της λαϊκής ψυχής στις καινούριες γενιές. Με σύμμαχο τη διεισδυτική ματιά που αποκτά όποιος ενδιαφέρεται βαθιά για κάτι σας προσκαλώ στα εγκαίνια της έκθεσης μου το Σάββατο 10 Αυγούστου στο Αναγνωστήριο Αγιάσου με κεντρικό θέμα τον παραδοσιακό αγιασώτικο γάμο.
Ειρήνη Κουρτζέλλη
