Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι

trong>Υπόθεση: Η ιστορία του Ιωάννη Βαρβάκη, ενός πειρατή που γίνεται ζάμπλουτος έμπορος χαβιαριού και δεν σταματά να αγωνίζεται ενάντια σε κάθε εμπόδιο για την απόκτηση χρήματος, εξουσίας και πολιτικής επιρροής, για να χαρίσει στο τέλος όλα του τα υπάρχοντα στο όνομα της αγάπης. Η ιστορία ξεκινά από τα Ψαρά του Αιγαίου Πελάγους, φτάνει στην αυλή της Μεγάλης Αικατερίνης στη Ρωσία, απλώνεται στις ακτές της Κασπίας Θάλασσας για να καταλήξει στη διχασμένη από εμφύλιες διαμάχες Ελλάδα, κατά την Επανάσταση του 1821. Μετά την μεγάλη καλλιτεχνική κι εμπορική επιτυχία της ταινίας El Greco, ο Γιάννης Σμαραγδής μας παρουσιάζει τη συγκλονιστική ιστορία του μεγάλου εθνικού ευεργέτη κι ευπατρίδη Ιωάννη Βαρβάκη  με μια ακόμα υπερπαραγωγή που γυρίστηκε σε 6 χώρες με τη συμμετοχή ενός εντυπωσιακού διεθνούς cast.

 

Κριτική: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος

Πίσω από την ταινία του Γιάννη Σμαραγδή, Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι, κρύβεται ένας σκοπός: η ανάδειξη του σύνθετου ελληνικού πνεύματος και των στοιχείων του εκείνων που συνιστούν δράμα ικανό να σταθεί ως παράδειγμα. Επειδή έχει σκοπό, η ταινία είναι και χρήσιμη. Με την εξυπνάδα του, ο Σμαραγδής αποφεύγει τη μεγαλύτερη παγίδα μιας χρήσιμης ταινίας, τη διδακτικότητα, και το συνεπακόλουθο και πάντα απευκταίο «μήνυμα». Υπάρχουν θέματα που εμπεριέχονται στο Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι: η κυμαινόμενη έννοια της εθνικής ταυτότητας, η πίστη και η προδοσία, η επιχειρηματικότητα. Και με πολύτιμο εφόδιο ότι η ιστορία του Ιωάννη Βαρβάκη είναι όντως μια συναρπαστική διαδρομή ενός πειρατή που έγινε ευεργέτης, αφού πρώτα αναζήτησε την πυξίδα των δικών του αξιών, η ταινία σε προτρέπει να την παρακολουθήσεις, ακόμα κι όταν αλλάζει απότομα ρότα. Μακριά (ευτυχώς) από αντιδραστικούς μεγαλοϊδεατισμούς και φανφαρόνικες δηλώσεις περί κίβδηλης και ρηχής ελληνικότητας, το φιλμ του Σμαραγδή θέλει να κινηθεί στην ουσία του πνεύματος και της ψυχής ενός ταξιδευτή που σαλπάρει σαν αμήχανο θεριό, αρμενίζει σαν θυμωμένος τυχοδιώκτης και τερματίζει συμφιλιωμένος με τα λάθη και τα πάθη του, μετανιωμένος, σοφός και κατασταλαγμένος, περίπου άγιος. Το σενάριο δεν βοηθάει την ποιητικότητα που υπαινίσσεται με αυξανόμενο ρυθμό ο διάλογος και τα γεμάτα νόημα λόγια. Με δεδομένο πως η σκηνοθεσία διστάζει ανάμεσα σε μια αφηγηματική λογική κι έναν μαγικό ρεαλισμό, ειδικά στη ζώνη της μεταμόρφωσης του Βαρβάκη, η ταινία μετατοπίζεται από σκηνή σε σκηνή αντί να ρέει οργανικά, και μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις καταφέρνει να μεταδώσει κινηματογραφικά την ελευθερία που ευαγγελίζεται ο ήρωας. Η μουσική του Μίνωα Μάτσα παντρεύει πολλές σεκάνς που μένουν μετέωρες και οι λύσεις στη φωτογραφία (με επιμέλεια του σπουδαίου Άρη Σταύρου, όπως είδαμε στους τίτλους τέλους) προσδίδουν ατμόσφαιρα σε μια παραγωγή απαιτητική, λόγω της εποχής και της γεωγραφίας.

Είδος: Επική Περιπέτεια,

Διάρκεια: 101’.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σμαραγδής.
Πρωταγωνιστούν: Σεμπάστιαν Κοχ, Κατρίν Ντενέβ, Τζον Κλιζ, Χουάν Ντιέγκο Μπότο, Νικ Άσντον, Όλγα Σουτούλοβα, Λάκης Λαζόπουλος, Άκης Σακελλαρίου, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, Παύλος Κοντογιαννίδης, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Μάνος Βακούσης, Γιώργος Κοτανίδης, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Γιάννης Βούρος, Ειρήνη Μπαλτά, Γιώργος Μακρής, Λάμπρος Κτεναβός, Μιχάλης Ιατρόπουλος, Δημήτρης Μαύρος, Αλέξης Αντωνόπουλος, Γιώργος Χαραλαμπίδης, Κώστας Σόμμερ, Κώστας Δελακούρας, Κωστάντζα Κωνσταντακοπούλου, Μελίνα Ζαχαροπούλου, Χριστόφορος Παπακαλιάτης, Δημήτρης Καλιβωκάς, Τάσος Νούσιας, Μάνος Τσαγκαράκης.

Επανάληψη προβολών
Πέμπτη: 21:45, Παρασκευή, Σάββατο: 18:45.