Γράφει η Χαρά Ζήκα *
Στο κατά Λουκά ευαγγέλιο γράφει: «αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε καὶ εὑρήσετε… πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει». Έτσι, όλοι ξεκινάνε τις μετάνοιες για να έχουν την εύνοια του θεού και γοερά, μέσω της προσευχής τους, ζητάνε να ικανοποιηθούν οι επιθυμίες τους. Όμως, ο καιρός περνά και οι χάρες δεν πραγματοποιούνται, παρόλο που ως παντοδύναμος θα μπορούσε να τις εκπληρώσει άμεσα. Αγνοεί το δημιούργημά του λες και θα φτωχύνει το βασίλειό του κάνοντάς του ένα δώρο. «Ο θεός σε δοκιμάζει», λέει ο ιερέας. Έτσι, ο πιστός νιώθει ανάξιος που δεν εισακούεται, συνεχίζει να ζητάει με περισσότερες μετάνοιες, πιο πολλές προσευχές, πιο μακριά κομποσχοίνια, προσφέρει πιο ακριβά τάματα στην εκκλησία και κρέμεται από τα χείλη του παπά για περαιτέρω οδηγίες. Ο θεός δείχνει να συμπεριφέρεται σαν ένας τύραννος, που χαίρεται να βλέπει τον ταλαίπωρο άνθρωπο να ζει στην ωδίνη του, τον παρακολουθεί ακατάπαυστα αλλά σιωπηλά και μόλις παραστρατήσει, ένα καζάνι στα βάθη της κόλασης τον περιμένει, ώστε να καίγεται αιώνια.
Ο Χριστός και όλοι οι μεγάλοι διδάσκαλοι μίλησαν για αγάπη και για ενότητα αλλά όλες οι θρησκείες προωθούν τη διαχωριστικότητα, υποστηρίζοντας ότι η μια είναι καλύτερη από την άλλη. Στηρίζονται στους φόβους και στις ανασφάλειες του ανθρώπου, που φροντίζουν να μεγαλοποιούν αντί να απαλύνουν. Αποτελούν δημιουργήματα ανθρώπινων μυαλών και καθοδηγούν τη λατρεία στα ιερατεία και όχι στον εκάστοτε θεό. Είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος διαχείρισης του όχλου, μιας και οι άνθρωποι συνετίζονται, όταν απειλούνται από καταδίκες αιώνιας τιμωρίας. Όμως, είναι τραγικό πόσο έχουν διαστρεβλωθεί αυτά που είπαν οι μεγάλοι διδάσκαλοι για τον θεό. Kαι ακόμη πιο τραγικό είναι ότι φτιάξαμε έναν θεό καθ’ ομοίωσιν του ανθρώπου!
Το αποτέλεσμα είναι οι περισσότεροι άνθρωποι να μη νιώθουν καλά με τη ζωή τους, δεν αντλούν τη δύναμη που χρειάζονται και καταρρέουν, πολλοί υποφέρουν από ενοχές ή κατάθλιψη. Οι επιθυμίες τους δεν εκπληρώνονται παρά τις αδιάλειπτες προσευχές, οπότε κατηγορούν τη μοίρα, την κυβέρνηση ή τον εργοδότη, τα βάζουν με τους ανεπαρκείς γονείς ή το αποδίδουν στο κακό μάτι του γείτονα. Έτσι, παραμένουν σε σχέσεις που δεν προχωράνε, σε δουλειές που δεν τους ικανοποιούν, σε ένα σώμα που δεν είναι όπως θα ήθελαν ή σε μια κατάσταση έλλειψης ευημερίας.
Οι θρησκείες τοποθετούν το θεό κάπου πολύ ψηλά και μακριά από τον άνθρωπο, παρόλο που οι περισσότεροι άγιοι έλεγαν ότι έχουν τον θεό μέσα τους, ότι νιώθουν ειρήνη και αγαλλίαση. Μάλιστα ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης έλεγε: «Διαποτίζομαι ολόκληρος από τον Θεό και γίνομαι ένα πνεύμα μαζί Του». Συνεπώς, όταν υπάρχει σύνδεση με τη θεϊκή πηγή, ο άνθρωπος νιώθει όμορφα. Αντίθετα, τα αρνητικά και δυσάρεστα συναισθήματα αποτελούν δείκτη απομάκρυνσής του. Οι πεποιθήσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω για τον θεό, οι οποίες εδραιώνονται στο μυαλό μεγαλώνοντας, κυρίως από άγνοια των θεολογικών ζητημάτων, λειτουργούν με πολύ περιοριστικό τρόπο, δημιουργούν σύγχυση και αντίσταση στην υλοποίηση των επιθυμιών μας.
Όποιος πιστεύει ότι είναι ένα αμαρτωλό πλάσμα που περιφέρεται στη γη ζητώντας έλεος από τον απόμακρο και αυστηρό θεό του, τρέμοντας από τον φόβο του διαβόλου, δεν πρόκειται ποτέ να εκδηλώσει στον υλικό κόσμο τους πόθους του. Όποιος θεωρεί ότι είναι δούλος του θεού, όπως θέλει να αποκαλεί η εκκλησία τον άνθρωπο, δεν έχει δικαίωμα να ζητάει από τον αφέντη του, οπότε υποσυνείδητα γνωρίζει ότι δεν δικαιούται να ικανοποιηθούν οι επιθυμίες του!
Ο άνθρωπος που νιώθει τη σύνδεση με αυτό που αποκαλούμε θεό, κατανοεί πόση αγάπη ρέει γύρω του, αυτή για την οποία μίλησε ο Χριστός. Καταλαβαίνει πόσο θαυμαστός είναι, όπως του φανέρωσε ο Βούδας. Δέχεται ότι παντού υπάρχει ομορφιά και αφθονία, όπως είπε ο Κομφούκιος. Αντιλαμβάνεται ότι είναι ένας δημιουργός της πραγματικότητάς του, όπως υποστηρίζουν οι σύγχρονοι φιλόσοφοι. Αυτό το αποδεικνύουν όσοι θέλουν διακαώς να γιατρευτούν και θεραπεύονται, όσοι έχουν σφοδρή επιθυμία να πετύχουν κάτι και το καταφέρνουν, όσοι πιστεύουν ότι αξίζουν να ζουν μια ευήμερη ζωή και το επιτυγχάνουν. Για όλα αυτά τα παραδείγματα, συνήθως λέμε ότι πρόκειται για τυχερούς ανθρώπους ή ότι έχουν την εύνοια του θεού.
Στην πραγματικότητα, μόνο ο νους, αυτή η ασταμάτητη μηχανή παραγωγής σκέψεων και οι λανθασμένες πεποιθήσεις αποτελούν εμπόδιο στην υλοποίηση των επιθυμιών μας, αφού μας κάνουν να βλέπουμε τον κόσμο με βάση τις ιδέες που έχουμε βαθιά ριζωμένες μέσα μας. Για να το κατανοήσει κανείς αυτό, αρκεί να βάλει έναν στόχο που επιθυμεί να επιτύχει και να έχει επίγνωση των σκέψεών του για σαράντα οκτώ ώρες. Να γίνει ο παρατηρητής των σκέψεων, να μπλοκάρει κάθε αρνητική σκέψη που τον απομακρύνει από τον στόχο και να συνεχίσει έτσι ώσπου ο νους να προσαρμοστεί στη νέα συνθήκη που του επιβάλλεται. Τότε μια νέα πραγματικότητα θα ξεδιπλωθεί στα μάτια του, ο στόχος θα βρίσκεται όλο και πιο κοντά και η επιθυμία θα εκπληρωθεί.
* Η Χαρά Ζήκα είναι Χημικός, Δρ. Φαρμακευτικής, συγγραφέας του βιβλίου «Έρωτας, Χημεία & Σεξ»-Εκδόσεις Ιανός και δημοσιογράφος. Ζει τη Μυτιλήνη και αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη στο Lesvosnews.net στη στήλη "Η αλχημεία του έρωτα"
