Γράφει η Χαρά Ζήκα *
Είναι βέβαιο ότι ο σεξουαλισμός αποτελεί αναπόδραστη σωματική και ψυχολογική ανάγκη. Σήμερα όμως φαίνεται να υπάρχει μια υπερβολικά μεγάλη σεξουαλική ελευθεριότητα και δραστηριότητα. Σε κάθε διαφήμιση, σε κάθε περιοδικό και εφημερίδα εντοπίζει κανείς εικόνες όπου προβάλλονται ασύστολα τα μισάνοιχτα χείλη των γυναικών, υγρά και κόκκινα παραπέμποντας στο αιδοίο, τα πλούσια στήθη που θυμίζουν τους γλουτούς, ευρισκόμενα δίπλα σε φαλλικά αντικείμενα, ώστε να διεγείρεται η γενετήσια ορμή.
Στην εποχή μας κανείς δεν καταπνίγει τον ερωτισμό του, αντίθετα νιώθει ένοχος αν δεν έχει να διηγηθεί αρκετές σεξουαλικές εμπειρίες. Όλοι επιδίδονται σε ένα ατέρμονο κυνήγι της πρόσκαιρης απόλαυσης που προσφέρει η σεξουαλική πράξη, ακόμη κι αν δεν υπάρχει κάποιο νόημα σ’ αυτή. Σύμφωνα με τον Ινδό φιλόσοφο Κρισναμούρτι «η σεξουαλική πράξη δεν αποτελεί πρόβλημα όπως δεν αποτελεί πρόβλημα και το φαγητό. Αλλά αν σκέφτεστε το φαγητό όλη τη μέρα γιατί δεν έχετε τίποτα άλλο να σκεφτείτε, τότε αυτό σας γίνεται πρόβλημα...».
Μη νομίζετε ότι μόνο στους ανθρώπους συμβαίνει αυτό, και οι μαρσιποφόροι ποντικοί της Αυστραλίας το παρακάνουν. Για μία με δύο εβδομάδες που διαρκεί η περίοδος του ζευγαρώματος τα αρσενικά δεν προλαβαίνουν να ξεκουραστούν, ούτε καν να φάνε. Το μόνο που κάνουν είναι να ζευγαρώνουν. Όποιο θηλυκό βρεθεί μπροστά τους, τελικά θα καταλήξει...από κάτω τους. Ακούραστο το αρσενικό για περίπου ένα τρίωρο επιτελεί το καθήκον του και συνεχίζει να μένει με το θηλυκό για οκτώ με εννιά ώρες επιπλέον. Όση ώρα δεν κάνει σεξ μάχεται με κάποιο άλλο αρσενικό, προκειμένου να κερδίσει το επόμενο θηλυκό που θα γονιμοποιήσει.
Στο τέλος της περιόδου ζευγαρώματος, το αρσενικό έχει χορτάσει από σεξ αλλά είναι εξαντλημένο από την υπερπροσπάθεια. Το ανοσοποιητικό του σύστημα καταρρέει, το στομάχι και τα έντερα αιμορραγούν, εμφανίζει συμπτώματα νεφρικής ανεπάρκειας και πολλές λοιμώξεις από παράσιτα, οπότε πεθαίνει. Τα αρσενικά έχουν εκπληρώσει το σκοπό τους και πλέον είναι άχρηστα, σύμφωνα με τα σχέδια της φύσης. Δεν υπάρχει λόγος να εξαντλούν τις πηγές τροφής στο άγονο μέρος όπου ζουν. Πεθαίνουν για να μένει τροφή για τα θηλυκά ώστε να μπορέσουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.
Απόσπασμα από το βιβλίο μου «Έρωτας, Χημεία & Σεξ»-Εκδόσεις Ιανός
* Η Χαρά Ζήκα είναι Χημικός, Δρ. Φαρμακευτικής, συγγραφέας του βιβλίου «Έρωτας, Χημεία & Σεξ»-Εκδόσεις Ιανός και δημοσιογράφος. Ζει τη Μυτιλήνη και αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη στο Lesvosenws.net στη στήλη "Η αλχημεία του έρωτα"
