Γ
ράφει η Μαρία Βερβέρη *Το βασικό χαρακτηριστικό της διαταραχής πανικού είναι οι επαναλαμβανόμενες προσβολές πανικού που συνοδεύονται από επίμονη ανησυχία του ατόμου μήπως του ξανασυμβεί, από επίμονη ανησυχία για τις επιπτώσεις (μήπως πάθει κάτι σοβαρό ή μήπως τρελαθεί κλπ) ή από σημαντική αλλαγή της συμπεριφοράς του (παραίτηση από τη δουλειά ή αποχή από το σχολείο). Η διαταραχή πανικού εντάσσεται στην κατηγορία των αγχωδών διαταραχών και έχει να κάνει με μια αιφνίδια εμφάνιση συγκεκριμένων συμπτωμάτων. Μια κρίση πανικού έρχεται χωρίς προειδοποίηση και χωρίς οποιοδήποτε προφανή λόγο. Είναι ξεκάθαρα εντονότερη από το απλό και κοινό συναίσθημα του άγχους που οι περισσότεροι άνθρωποι δοκιμάζουν και εκτός των άλλων συμπεριλαμβάνει και μια σειρά
από τυπικά σωματικά συμπτώματα.
Τα συνήθη σωματικά συμπτώματα είναι τα ακόλουθα:
1)αίσθημα ότι η καρδιά πάει να σπάσει
2)τρεμούλα
3)εφίδρωση
4)πόνος ή δυσφορία στο στήθος
5)αίσθημα ζάλης ή λιποθυμίας
6)φόβος ότι τρελαίνεται
7)φόβος ότι θα πεθάνει
Η διαταραχή εμφανίζεται συνήθως στην εφηβεία και τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής, μπορεί ωστόσο να εμφανισθεί και στην παιδική ηλικία. Διαταραχή πανικού μπορεί να παρουσιάζει περίπου το 1,5% του πληθυσμού. Τα συμπτώματα των κρίσεων πανικού συχνά μιμούνται συμπτώματα σωματικών παθήσεων. Τα άτομα που πάσχουν από κρίση πανικού μπορεί να σπεύσουν στο νοσοκομείο, πιστεύοντας ότι έπαθαν καρδιακή προσβολή, αναπνευστικό πρόβλημα, νευρολογική διαταραχή. Μπορεί επίσης να φοβούνται ότι χάνουν την αίσθηση της πραγματικότητας και ότι γίνονται ψυχωτικοί. Έτσι τα άτομα με κρίσεις πανικού συχνά επισκέπτονται μέχρι και 10 διαφορετικούς ιατρούς, υποβάλλονται σε πολλές μη απαραίτητες εξετάσεις και υποφέρουν για πολλά χρόνια πριν να γίνει η σωστή διάγνωση. Στις περισσότερες περιπτώσεις η διάγνωση της διαταραχής πανικού δεν τίθεται παρά μόνο αφότου εξειδικευμένες ιατρικές εξετάσεις και διαδικασίες αποτύχουν να παρέχουν σωστή διάγνωση ή ανακούφιση από τα συμπτώματα. Έρευνες δείχνουν ότι μόνο ο ένας στους τέσσερις ασθενείς με διαταραχή πανικού, λαμβάνει τη θεραπεία που χρειάζεται. Είναι σημαντικό να είναι γνωστά τα συμπτώματα, να γίνει σωστή διάγνωση, ώστε να σιγουρευτεί κανείς ότι θα πάρει τη σωστή θεραπεία.
Γι’ αυτό, λοιπόν, είναι σημαντικό να τονιστεί η σημασία της θεραπείας και αυτό γιατί οι επανειλημμένες κρίσεις πανικού μπορεί να επηρεάσουν σε σημαντικό βαθμό τη ζωή του ατόμου. Χωρίς θεραπεία οι κρίσεις ή οι προσπάθειες αποφυγής τους μπορεί να ελέγχουν ολοκληρωτικά τη ζωή ενός ατόμου. Επιπλέον, χωρίς θεραπεία, τα άτομα με διαταραχή πανικού μπορεί να συνεχίσουν να έχουν κρίσεις πανικού για πολλά χρόνια. Αυτό μπορεί να επηρεάσει σοβαρά τις σχέσεις τους με την οικογένεια, τους φίλους, τους συνομήλικους. Η ζωή τους μπορεί να αποκτήσει πολλούς περιορισμούς. Για παράδειγμα, το άτομο μπορεί να αρχίσει να αποφεύγει καταστάσεις που φοβάται ότι θα προκαλέσουν κρίση πανικού. Πολλά άτομα, επίσης με διαταραχή πανικού παθαίνουν σοβαρή κατάθλιψη. Η Διαταραχή Πανικού μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία, και οι πάσχοντες μπορούν να συνεχίσουν να ζουν μια πλήρη και ικανοποιητική ζωή.
* Η Μαρία Βερβέρη είναι Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος (MSc Ψυχολογία Παιδιών και Εφήβων, University of Leiden, Ολλανδία) και εργάζεται στο ιδιωτικό της γραφείο, Καβέτσου 17, Μυτιλήνη (τηλ. 2251048933, 6945447016). Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε το http://mariaververi.blogspot.gr/
Η Μαρία Βερβέρη αρθρογραφεί κάθε δεύτερη Δευτέρα στο Lesvosnews.net
