ο Μεγαλοχώρι είναι ένα αγροτικό ορεινό χωριό και βρίσκεται πολύ κοντά στο Πλωμάρι της Λέσβου. Το χωριό xτίστηκε μετά την άλωση της πόλης. Το όνομά του, φανερώνει ότι κάποτε ήταν το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής. Λέγεται και παλιό Πλωμάρι αφού σχεδόν όλος ο πληθυσμός στα μέσα του 19ου αιώνα του μετακόμισε στο Πλωμάρι.
Το Μεγαλοχώρι, στην πορεία των χρόνων κάηκε τρεις φορές. Γι΄ αυτό και είναι γνωστό με το όνομα «Καμένο Χωριό». Κάηκε από τους πειρατές, το 1843 και δύο φορές στις αρχές της τελευταίας δεκαετίας. Η δεύτερη και μεγαλύτερη φωτιά, έκαψε χιλιάδες στρέμματα ενώ το χωριό σώθηκε από θαύμα με μερικά μόνον σπίτια να καταστρέφονται. Ήταν από τις μεγαλύτερες φωτιές που έχει γνωρίσει η χώρα μας.
Το Μεγαλοχώρι, αποκαλούνταν και η «Ελβετία της Λέσβου», λόγω του φυσικού κάλλους που το περιέβαλε. Δεν υπήρχε μάλιστα άρχοντας στην γύρω περιοχή, που να μην είχε σπίτι στο Μεγαλοχώρι.
Η «Ελβετία της Λέσβου» δε θα μπορούσε λοιπόν παρά να έχει ένα ιδιαίτερο σχολείο. Το «Αθανασιάδειο Δημοτικό σχολείο Μεγαλοχωρίου» χρονολογείται από το 1902, και αποτελεί ένα πραγματικό στολίδι για το χωριό. Το σχολείο αρένων Μεγαλοχωρίου φέρει την επιγραφή «ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΕΙΟΝ 1902». Προφανώς, χτίσθηκε ή συμπληρώθηκε η ανοικοδόμησή του μετά το θάνατο του Ι. Αθανασιάδη από τους πλούσιους συγγενείς του. Ο Τάξης έγραφε το 1909: «το Μεγαλοχώρι κέκτηται σχολείον των αρρένων ευρύχωρον δαπάνη τον εκ Πόταμου μακαρίτου Ιωάννου Αθανασιάδου, ανοικοδομηθέν προ τίνων ετών».
Μετά τον σεισμό το 2017, οι μαθητές έκαναν μάθημα σε κοντέινερ μέχρι την αποκατάσταση των ζημιών στα κτίρια. Το 2021 το σχολείο παραδόθηκε στους μαθητές ανακαινισμένο. Αποτελείται από δύο μεγάλες αίθουσες διδασκαλίας και στη μέση το Γραφείο Διδασκόντων. Κάποτε το σχολείο είχε με αναφορές κατοίκων μέχρι και 200 μαθητές. Φέτος στο Δημοτικό Σχολείο Μεγαλοχωρίου φοιτούν 10 μαθητές και λειτουργεί ως μονοθέσιο. Επιπλέον, λειτουργεί Διευρυμένο Ολοήμερο Τμήμα.
Σε αυτό το μικρό ορεινό χωριό συναντήσαμε την εκπαιδευτικό Δήμητρα Μπακόλα. Η Δήμητρα διδάσκει στο Δημοτικό Σχολείο Μεγαλοχωρίου για δεύτερη σχολική χρονιά. «Κατάγομαι από την πόλη των μανιταριών, τα Γρεβενά. Έχω διδάξει πριν από οχτώ περίπου χρόνια στον Άγιο Βλάση Αιτωλοακαρνανίας και στο Λιθί Χίου. Την πρώτη χρονιά που ήρθα στο Δημοτικό Σχολείο Μεγαλοχωρίου ήμουν αναπληρώτρια. Βρέθηκα πέρυσι αρκετά διστακτικά στο σχολείο, αλλά φέτος ήταν η πρώτη μου επιλογή ως μόνιμη εκπαιδευτικός πια. Και αν και μονοθέσιο, υπάρχει άριστη συνεργασία με τη δασκάλα του ολοήμερου και τις ειδικότητες….». Μας λέει η Δήμητρα στο Humanstories.gr
Τι αρέσει περισσότερο στους μαθητές της Δήμητρας
«Το σχολείο μας βρίσκεται μέσα στη φύση. Στα παιδιά αρέσει οτιδήποτε έχει σχέση με κίνηση. Αλλά δεν υπάρχει στο σχολείο Παιδική Χαρά. Τα παιδιά σίγουρα θα ήθελαν παιχνίδια. Μας λείπουν σίγουρα μουσικά όργανα, επιτραπέζια και βιβλία, αν κι αγοράστηκαν πέρυσι κάποια….»
Η Δήμητρα θέλει πολύ να προσφέρει στους μαθητές της νέα ερεθίσματα. Αυτός είναι και ο φετινός της σκοπός. Να φέρει τα παιδιά σε επικοινωνία με άλλα σχολεία. Να μοιραστούν μαζί τους εικόνες και εμπειρίες. Να γνωρίσουν νέους τόπους. Να ταξιδέψουν μέσα από το διαδίκτυο…για να δώσει στους μαθητές της εφόδια που θα μπορούσαν ίσως να αλλάξουν την καθημερινότητα τους. Κι όπως είπε και ο Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς, Ιρλανδός ποιητής: «Η εκπαίδευση δεν είναι το γέμισμα ενός κουβά, αλλά το άναμμα μιας φλόγας».
Πηγές ιστορικών στοιχείων: http://www.plomaricity.gr/, https://blogs.sch.gr/dimegal/
https://www.humanstories.gr/
