yle="text-align: justify;">Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014
Η πολιτική δεν πρέπει να μπλέκει με το ποδόσφαιρο. Αυτό βέβαια στη χώρα μας δεν είναι εφικτό γιατί έχει αποδειχτεί ότι ποδόσφαιρο και πολιτική έχουν «παράξενη» σχέση. Τους τελευταίους μήνες στη Λέσβο ζήσαμε μια άλλη σχέση ποδοσφαίρου και πολιτικής. Αφορμή το γήπεδο της Μυτιλήνης. Η ποδοσφαιρική προσέγγιση του θέματος ήταν ότι η Καλλονή πρέπει να αποκτήσει γήπεδο που να πληροί τις προϋποθέσεις της μεγάλης κατηγορίας. Η κοινωνική και αθλητική προσέγγιση ήταν ότι ο αθλητικός κόσμος της Λέσβου αξίζει ένα σύγχρονο γήπεδο. Το πολιτικό θέμα ήταν ποιος θα κάνει αυτό το γήπεδο; Είδαμε πρωθυπουργική παρέμβαση, υπουργικές παρεμβάσεις, πολιτικές αντιπαραθέσεις, καταγγελίες. Εκεί κάπου άρχισε να μπλέκει η πολιτική με το ποδόσφαιρο σε επικίνδυνο βαθμό. Άλλοι μιλούσαν για πολιτική εκμετάλλευση, άλλοι μιλούσαν για ποδοσφαιρικές κόντρες και άλλοι περίμεναν στη γωνία να ρίξουν στην αρένα ότι τους βόλευε... μέχρι και την αρχαιολογία προσπάθησαν να εμπλέξουν. Όλα αυτά βέβαια δεν θα είχαν συμβεί αν τα κονδύλια των Ολυμπιακών Αγώνων είχαν αξιοποιηθεί σωστά και η Μυτιλήνη είχε αποκτήσει εδώ και χρόνια αυτό που της αξίζει. Όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί αν υπήρχε ένας σοβαρός προγραμματισμός για τις αθλητικές εγκαταστάσεις. Επειδή τα τελευταία χρόνια πολλές επαρχιακές ομάδες έχουν ανεβεί στην μεγάλη κατηγορία δεν θα ήταν και τόσο δύσκολο για την πολιτεία να προβλέπει συγκεκριμένο προϋπολογισμό για την αντιμετώπιση αναγκών που αφορούν την ανακαίνιση υφιστάμενων αθλητικών εγκαταστάσεων.
Αλλά μήπως τελικά δεν θέλουμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Μήπως το πολιτικό σύστημα θέλει να λειτουργεί έτσι ώστε να έχουμε ανάγκη από σωτήρες;
Σκέψεις με αφορμή την έναρξη των εργασιών στο γήπεδο της Μυτιλήνης και την επίσκεψη των κ. Αθανασίου – Γιακαλή – Μιχαλάκη. Ο Πρόεδρος της Καλλονής κ. Μιχαλάκης έχοντας βιώσει με όλους τους τρόπους την απίστευτη ταλαιπωρία (και οικονομική αιμορραγία) της ομάδας του να παίζει διαρκώς εκτός Λέσβου βρήκε «διέξοδο» στις προσπάθειες των Αθανασίου – Γιακαλή ώστε να τους χρεώνει ως επιτυχία την έναρξη των εργασιών στο γήπεδο της Μυτιλήνης. Μήπως όμως δεν χρωστάμε σε κανέναν καμία επιτυχία γιατί αυτό ήταν υποχρέωση της πολιτείας;
Ενδιαφέρον έχει το σχόλιο του κ. Τάκη Ιορδάνου:
«Εκτιμώ ότι το γήπεδο θα τελειώσει σύντομα αποτελώντας μία επιτυχία του Υπουργού κ. Αθανασίου και του Περιφερειάρχη κ. Γιακαλή» δήλωσε ο Πρόεδρος της ΑΕΛ Καλλονής κ. Μιχαλακής. Τι την ήθελες αυτή τη κουβέντα κ. Μιχαλάκη;; Οι εκπρόσωποι της Πολιτείας είναι . Αυτής που όφειλε να είχε κάνει ένα γήπεδο για Α! Εθνικής κατηγορίας Ποδοσφαίρου στο δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδος μετά την Κρήτη. Αυτού του νησιού που τον ένα αιώνα ελεύθερου εθνικού βίου το μόνο μεγάλο αναπτυξιακό έργο είναι το Λιμάνι της Μυτιλήνης τη δεκαετία του ΄50.!!! Αυτού του νησιού που μόνο από τα τέσσερα ΚΠΣ θα έπρεπε να του είχαν "έρθει" για μεγάλα αναπτυξιακά έργα 850 εκατομμύρια Ευρώ ( μαζί με την εθνική συμμετοχή ένα δισ. Ευρώ) . Έχουν ατυχώς έρθει λιγότερα των 150 εκατομμύρια Ευρώ !!! Αν είχαν έρθει τα υπόλοιπα 800 -850 εκατομμ. Ευρώ όχι μόνο ο Ταρλάς θα είχε γίνει, αλλά ... δέκα Ταρλάδες !!! μαζί με τους δρόμους των 200- 250 χιλιομέτρων, του Λιμανιού τους Σιγρίου, του εργοστασίου της ΔΕΗ στη Σαρακήνα, του φράγματος Τσικνιά κ.ά. Άρα για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Πολιτείας έναντι της Λέσβου, γιατί θα πρέπει να την πιστώνουμε σε κάποιους που σε τελική ανάλυση εκ του θεσμικού τους ρόλου αυτή είναι η "δουλειά" τους;
ΥΓ Lesvosnews.net Προς αποφυγή παρεξηγήσεων κανείς δεν αμφισβητεί τις προσπάθειες ούτε του κ. Αθανασίου ούτε του κ. Γιακαλή. Το ζητούμενο είναι να μην έχουμε ανάγκη από αυτές τις προσπάθειες και να γίνεται το αυτονόητο....
