yle="text-align: justify;">Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013
Η χρονιά κλείνει με τη χειρότερη είδηση: αυτοκτονία ενός νέου ανθρώπου σε στρατόπεδο του Μανταμάδου. Για άλλους η αυτοκτονία είναι δειλία για άλλους τόλμη. Δεν θα μπούμε όμως σ’ αυτή τη λογική. Όποιοι και αν ήταν οι λόγοι η αυτοκτονία στο χώρο ενός στρατοπέδου έχει το δικό της μήνυμα. Και μάλιστα σε ένα στρατόπεδο που έχει θλιβερή «παράδοση» σε αυτοκτονίες.
Από την άλλη έρχονται στη δημοσιότητα πληροφορίες για τις μίζες από τα εξοπλιστικά προγράμματα. Απίστευτος χορός εκατομμυρίων ευρών, χρήματα που διακινούνται ακόμη και σε ταξιδιωτικούς σάκους. Το «προβοκατόρικο ερώτημα» είναι αν όλες αυτές οι μίζες είχαν χρησιμοποιηθεί για να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα θα υπήρχε ο ίδιος αριθμός αυτοκτονιών;
Υπάρχουν ταμπού για τις ένοπλες δυνάμεις. Πολλές φορές όσοι ασκούν κριτική ή αποκαλύπτουν τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης είναι εχθροί της πατρίδας. Ποια πατρίδα όμως; Την «πατρίδα» της μίζας; Την «πατρίδα» της προδοσίας και του ατομικού συμφέροντος; Αλήθεια όλοι αυτοί που έχουν πάρει τις μίζες από τα εξοπλιστικά προγράμματα τι έχουν να πουν στις μανάδες των φαντάρων που αυτοκτόνησαν;
Το παραμύθι ότι ο στρατός είναι η μικρογραφία της κοινωνίας δεν μπορεί πλέον να πουλήσει... Καμία μικρογραφία! Σαπίλα είναι! Είχε ξεπέρασει τη διαφθορά και τη σαπίλα όλης της κοινωνίας, όλων των δομών. Για πολλά χρόνια ήταν το νούμερο ένα μαγαζί της μίζας. Και την πλήρωναν και την πληρώνουν οι φαντάροι και τα στελέχη που ήταν και είναι υποχρεωμένοι να ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Και μόνο η σκέψη ότι αυτοί οι μιζαδόροι πήγαιναν να κάνουν επιθεώρηση και μιλούσαν για πατρίδα και αξίες ... προκαλεί οργή!
Τα στελέχη, οι φαντάροι την πληρώνουν με το αίμα τους... τα μιζαδόρικα σκουπίδια άντε να την πληρώσουν με μερικά χρόνια φυλακή. Άδικο!
(όσο κι αν δεν θέλεις να το σκεφτείς το χέρι του μιζαδόρου ίσως να είναι το χέρι που πυροβόλησε το νεκρό φαντάρο...)
