yle="text-align: justify;">Προσωρινό λουκέτο αναγκάστηκε να βάλει στο Κέντρο Φιλοξενίας Ανήλικων Μεταναστών, ο νέος Διοικητής του Θεομήτωρ Παναγιώτης Τσουκαρέλλης.
Δυστυχώς, η καθυστέρηση έγκρισης νέας χρηματοδότησης και οι δυσκολίες διατήρησης μίας τέτοιας δομής, που απαιτεί πολλές χιλιάδες ευρώ για να επιβιώσει και να λειτουργήσει αρμονικά, οδήγησαν τον Π. Τσουκαρέλλη σε αυτή τη δύσκολη απόφαση. Τα 10 παιδιά που φιλοξενούνταν στο χώρο του πρώην Σανατορίου, μεταφέρθηκαν σε ξενώνες φιλοξενίας της Αθήνας με την επίβλεψη και συνεργασία του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με το οποίο ήρθε σε επαφή ο νέος Διοικητής, προκειμένου να εξασφαλίσει την καλύτερη δυνατή και ασφαλή διαβίωση για τους 10 νεαρούς μετανάστες.
Όπως αναφέρει ο Π. Τσουκαρέλλης, οι συνθήκες διαβίωσης των παιδιών ήταν αφόρητες, αφού δεν υπήρχε δυνατότητα να αγοραστεί πετρέλαιο και να θερμανθεί ο χώρος των 3.500 τ.μ. όπου διέμεναν.
«Αναγκαστήκαμε να πάρουμε αυτή τη δύσκολη απόφαση, γιατί καθυστερούσε σημαντικά η έγκριση του προγράμματος χρηματοδότησης.
Το προηγούμενο πρόγραμμα, ως γνωστόν, είχε λήξει από το Μάιο και από τότε το Κέντρο Φιλοξενίας των Ανήλικων Μεταναστών λειτουργούσε χωρίς χρηματοδότηση και χωρίς εργαζόμενους. Ο προκάτοχός μου Π. Ψυρούκης, κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να το κρατήσει ανοιχτό. Αναγκαζόταν ο ίδιος να μαγειρεύει και να κάνει πολλές από τις καθημερινές εργασίες.
ΕΛΠΙΖΑΜΕ
Όλοι ελπίζαμε ότι μέσα στο Νοέμβριο το χρηματοδοτικό πρόγραμμα, στο οποίο είχε υποβάλει αίτηση ο πρώην διοικητής, θα είχε εγκριθεί. Κάτι τέτοιο δεν έγινε κι έτσι εξακολουθούσαμε να είμαστε χωρίς χρηματοδότηση. Τι άλλο μπορούσαμε να κάνουμε; Εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια αντοχής. Ο χειμώνας είναι βαρύς στην Αγιάσο και τις προηγούμενες ημέρες η θερμοκρασία έπεσε πολύ χαμηλά. Το κρύο είναι τσουχτερό και είναι αδύνατον να κρατήσεις 10 παιδιά σε ένα τεράστιο χώρο, δίχως θέρμανση, ελάχιστο φαγητό και χωρίς υπηρεσίες. Αν συνέβαινε το οτιδήποτε σ ένα από αυτά, ποιος θα ήταν υπεύθυνος;
Σε συνεργασία με το Ε.Κ.Κ.Α., μετά από μεγάλη έρευνα και προσπάθεια, βρήκαμε τα καλύτερα και πιο ασφαλή καταλύματα ξενώνες, για να μεταφερθούν οι νεαροί μετανάστες. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο πέντε από αυτούς ήταν ανήλικοι. Οι άλλοι πέντε είχαν ενηλικιωθεί. Αυτή τη στιγμή ζουν σε ένα αξιοπρεπές περιβάλλον, με φαγητό, ζεστασιά και κοινωνικές υπηρεσίες. Εμείς, δυστυχώς, όσο καλή διάθεση και αν είχαμε, τίποτα από αυτά δεν μπορούσαμε να τους παρέχουμε».
Η έγκριση του νέου χρηματοδοτικού προγράμματος και η επαναλειτουργία του Κέντρου Φιλοξενίας αναμένεται να γίνει από τον καινούργιο χρόνο.
Δυστυχώς, στην περίπτωση του Κέντρου Φιλοξενίας «Θεομήτωρ», αναδεικνύονται περίτρανα οι στρεβλώσεις και τα προβλήματα που έχουν τέτοιου είδους χρηματοδοτικά ευρωπαϊκά προγράμματα που απευθύνονται σε κοινωνικές δομές. Σε κάθε περίπτωση, τα προγράμματα αυτά θα έπρεπε να έχουν μηχανισμούς συνέχειας, που θα δίνουν τη δυνατότητα στους υπευθύνους, να εξακολουθούν τη λειτουργία των δομών για κάποιο διάστημα μέχρι την έγκριση των χρημάτων.
πηγη: εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ
