" Η Αγία Ειρήνη σκότωσε μέσα στη χούφτα Της τον καρκίνο του παιδιού μου "
«Ἡγουμένη Εὐγενία
Ἔχουν περάσει 10 ἡμέρες ποὺ πραγματοποιήσαμε τὸ τάμα μας, τὴν βάφτιση τῆς Εἰρήνης μας στὴν Ἱερὰ Μονή σας. Θὰ θυμᾶστε τὸ θαῦμα ποὺ ἔγινε στὸν υἱό μου Θεόδωρο.
Νοσηλευόταν στὸ Ἱπποκράτειο Νοσοκομεῖο μὲ μυελοβλάστωμα τῆς παρεγκεφαλίδας. Οἱ νευροχειροῦργοι του ἔδιναν 3-6 μῆνες ζωῆς, γιατί ὁ ὄγκος ἦταν τεράστιος. Ἄν δὲν γινόταν ἐγχείρηση, τὸ παιδὶ θὰ τὸ χάναμε.
Ἐκεῖ μοῦ ἔφερε ἡ μητέρα μοῦ ἕνα δικό σας βιβλίο μὲ θαύματα τοῦ Ἁγίου Ραφαήλ, στὴν ἀρχὴ τὸ ξεφύλλισα δύσπιστη. Ἕνα βράδυ τὸ πῆρα ξανὰ στὰ χέρια μου. Δὲν πίστευα στὰ μάτια μοῦ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ διάβαζα. Μὲ κλάματα τὸ κράτησα ζητῶντας ἕνα σημάδι.
Πρέπει νὰ ἦταν μεσάνυχτα, ὅταν εἶχα κλείσει τὰ μάτια μου γιὰ λίγο. Βλέπω νὰ μπαίνει μία νοσοκόμα. Προχώρησε ἀθόρυβα καὶ στάθηκε ἀκριβῶς μπροστά μου.
Αὐτὸ ποὺ συνέβῃ ἦταν κάτι τὸ ἀνεπανάληπτο: Ἤμουν καθηλωμένη στὸ κρεββάτι, δὲν μποροῦσα νὰ κινηθῶ. Ἤθελα νὰ μιλήσω, μὰ τίποτα! Ἤξερα καλὰ ὅτι δὲν κοιμόμουν. Ἄκουσα τὸ παιδὶ νὰ ξυπνάει. Ἡ κοπέλα εἶχε μισόκλειστα τὰ μάτια καὶ ἦταν χαμογελαστή. Τὴν ἔβλεπα ὁλοζώντανη!
Προσπάθησα νὰ ἐπικοινωνήσω μαζί Της νοερά. Γύρισε τὸ κεφάλι Της καὶ κοίταξε τὸ παιδί μου. Ἀμέσως ἔκανε μιὰ κίνηση, τρίβοντας τὰ δάχτυλα τοῦ ἀριστεροῦ χεριοῦ της μέσα στὴ χούφτα τοῦ δεξιοῦ καὶ ξαφνικὰ χάθηκε. Τότε μπόρεσα ν' ἀνοίξω καλὰ τὰ μάτια μου. Ἡ πρώτη σκέψη ποὺ ἔκανα ἦταν ὅτι τώρα κάτι πολὺ καλὸ ἔγινε.
Μία ἑβδομάδα μετὰ κάναμε τὴν πρώτη χημειοθεραπεία. Μία ἄγνωστη γιὰ μένα δύναμη μὲ τραβοῦσε στὴ Μυτιλήνη. Μετὰ ἀπὸ πολλοὺς κόπους, πῆρα ἄδεια ἀπὸ τοὺς ὀγκολόγους καὶ φύγαμε μὲ τὸ πλοῖο. Στὸ Τάφο τῆς Ἁγίας Εἰρήνης ἀναγνώρισα τὴν Ἁγία Μορφὴ ποὺ μοῦ παρουσιάστηκε. Γονάτισα μπροστὰ στὸν Τάφο Της καὶ ἔκλαιγα μὲ τὸ παιδί μου.
Ἐνάμισυ μῆνα μετὰ ἀπὸ τὴν πρώτη ἐπέμβαση, ἔγινε καὶ ἡ δεύτερη ἐπιτυχημένη ἐπέμβαση. Στὴ βιοψία οἱ γιατροὶ εἶδαν ὅτι τὸ μυελοβλάστωμα ἦταν νεκρό! Ἡ Ἁγία Εἰρήνη σκότωσε μέσα στὴ χούφτα Της τὸν καρκίνο τοῦ παιδιοῦ μου.
Πὼς μπορῶ νὰ μὴν εὐχαριστῶ κάθε μέρα τοὺς Ἁγίους Ραφαήλ, Νικόλαο καὶ Εἰρήνη γιὰ τὸ μεγάλο θαῦμα; Θαυμάζω τὸ τεράστιο Μοναστήρι ποὺ κτίσατε μὲ τὰ ἔσοδα τοῦ συγγραφικοῦ σας ἔργου. Τὰ ἱερὰ βιβλία σας εἶναι γιὰ μᾶς ὄαση. Σᾶς εὐχαριστῶ γιὰ ὅλα.
Θεοδώρα Χομελά
Θεσσαλονίκη»
Από το βιβλίο "Νέα θαύματα του Αγίου Ραφαήλ" τόμος 48
της Ηγουμένης Ευγενίας Κλειδαρά.
