Ποιοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τους κατοίκους της Μόριας και την σημαία
Ο αντιρατσισμός είναι πολιτισμός και σε αυτό το τόπο
θα παραμείνουμε πολιτισμένοι άνθρωποι.
Σήμερα 18 Σεπτέμβρη, τρία χρόνια μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα και μετά τη χθεσινή, μαζική αντιφασιστική συγκέντρωση, η πατριωτική κίνηση λέσβου είχε το θράσος να καλέσει σε συμμετοχή στη καθιερωμένη υποστολή σημαίας στο κέντρο της πόλης. Για ακόμα μια φορά λοιπόν γίναμε θεατές μιας απέλπιδας προσπάθειας δέκα απογοητευμένων και αποσκιρτημένων (πολύ χαμηλής ποιότητας μάλιστα) χρυσαγιτών να εκμεταλλευτούν ένα καθιερωμένο δημόσιο γεγονός, σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης και να κρυφτούν δουλικά και θρασύδειλα πίσω από έναν συγκυριακό και παραπλανημένο όχλο αποτελούμενο από οικογένεις με παιδιά και παππούδες που βόλταραν στην προκυμαία. Όλο αυτό προέκυψε από μια ρητορεία που διαχύθηκε στα μουλωχτά από τους γραφικούς «πολεμιστές του διαδικτύου» (Πατριωτική κίνηση) για μια υποτιθέμενη κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας… που θα ξεκινούσε από 70 αντιφασίστριες και αντιφασίστες… που θα τα έβαζαν με ένοπλους φαντάρους… όλα αυτά στο κέντρο της Λέσβου... Αστεία πράγματα δηλαδή… Οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι και ξεκάθαρες όμως, καθώς η οχλαγωγία είναι ένα «αμάρτημα» στο οποίο κατανοούμε πως μια απογοητευμένη από την αδράνεια της κυβέρνησης, τοπική κοινωνία μπορεί εύκολα να υποπέσει. Ο στόχος της παρέμβασής μας δεν ήταν άλλος από το να εμποδίσουμε οποιοδήποτε ακροδεξιό, ξενοφοβικό θύλακα να εισβάλει με τον δήθεν «ακομμάτιστο» χαρακτήρα του στο δημόσιο χώρο τη Μυτιλήνης με αφορμή ένα καθιερωμένο γεγονός και εκμεταλλευόμενο την γενική αναμπουμπούλα στην οποία βρίσκεται το νησί λόγο του προσφυγικού. Ούτως ή άλλως, αν μας ενδιέφερε να παρέμβουμε πολιτικά στην υποστολή της σημαίας θα είχαμε παραταχτεί μπροστά από το σημείο υποστολής της.
Η πατριωτική κίνηση λέσβου γνωρίζουμε πολύ καλά ότι συγκροτήθηκε μετά την ολοκληρωτική ήττα που δέχθηκε η τοπική οργάνωση της χρυσής αυγής, όταν οι μεγαλειώδεις αντιφασιστικές πορείες και το ίδιο το αντιρατσιστικό κίνημα της Λέσβου έκανε ξεκάθαρο πως δεν θα ανεχθεί την ύπαρξη γραφείων νεοναζιστικού κόμματος μέσα στην πόλη . Τότε ήταν που η δημιουργία μίας πιο «ήπιας» ακροδεξιάς οργάνωσης ήρθε στο προσκήνιο , με ξεκάθαρα ωστόσο φασιστικά χαρακτηριστικά, κάτι που μπορεί εύκολα να διαπιστωθεί από οποιονδήποτε ψάξει τις αναδημοσιεύσεις στην πατριωτική κίνηση από τη χουντική και άκρως φασιστική φυλλάδα του «στόχου» ή της σελίδας του ιερού λόχου που δε αποτελεί τίποτα άλλο από χρυσαγίτικο τάγμα εφόδου με απλώς λίγο ποιο αστείο όνομα. Φυσικά, μερίδιο από την πίτα του κανιβαλισμού δεν θα μπορούσε να μην ζητήσει και η τοπική νέα δημοκρατία η οποία απεγνωσμένα προσπαθεί να αντικαταστήσει την τωρινή κυβέρνηση για να ψηφίσει τα δικά της δεξιά μνημόνια και η οποία αναγνώρισε και συσπείρωσε την πατριωτική αυτή κίνηση, γιατί ούτος η άλλως δεν έχει να χωρίσει και πολλά από τους χρυσαυγίτες. Οι προσπάθειες για εθνικιστικές πορείες με «ακομμάτιστο» πολιτικό περιεχόμενο και οι εκδηλώσεις με το ασφαλέστερο πρόταγμα του «πατριωτισμού» πλέον σαν χαρακτηριστικό αποτελούν πλέον πάγιες τακτικές απεύθυνσης στην τοπική κοινωνία, ενώ παράλληλα τεχνηέντως αποφεύγουν να μιλήσουν για τα πραγματικά προβλήματα της. Το κάλεσμα τους στην υποστολή της σημαίας αποτελεί την κορύφωση αυτής της στρατηγικής. Εμάς πάντως δεν μας μπερδεύουν όσα ονόματα και αν αλλάζουν.
Στο δια ταύτα και για να λέμε τα πράγματα ως έχουν καθώς όλοι εδώ ζούμε και το νησί είναι μικρό. Οι κάτοικοι της Μόριας φαίνεται να στοχοποιούν και να αναγνωρίζουν μόνο την κυβέρνηση ως υπαίτια για την υποβάθμιση της ζωής τους, ενώ φαίνεται να ζητάνε το αυτονόητο: Να μην γεμίζει μια φυλακή με εξαθλιωμένους ανθρώπους και να μην αναπαράγονται εσαεί οι συνθήκες εκείνες που αναπόφευκτα δημιουργούν προστριβές σε τοπικό επίπεδο. Καμία ισλαμοποίηση δεν επιτελείται σε αυτό το τόπο, μόνο ένας εφιάλτης τον οποίο δεν πρέπει να επιτρέψουμε σαν κοινωνία κανείς και καμία ποτέ να ζήσει. Όσοι μιλάνε για ισλαμοποιήσεις είναι πάντα εκείνοι που κρύβονται πίσω από το φόβο για να καταφέρουν να ηγεμονεύσουν πάνω σε αυτόν, όπως τα ελάχιστα ψευτοπαλίκαρα που περίμεναν να έχουν την αστυνομία με τις ασπίδες παρατεταγμένες ενάντια στην αντιφασιστική συγκέντρωση για να ξεκινήσουν το ασφαλές θεατράκι τους. Καμία σχέση με κατοίκους δεν έχουν, είναι απλά μια άναρθρη κραυγή που θα την ξεβράσει η ίδια η κοινωνία όπως γίνεται πάντα μετά το πρώτο σοκ. Και εμείς θα είμαστε εκεί.
Σε ότι μας αφορά, απέναντι στην αντιμεταναστευτική υστερία των καιρών και στην επιθετική πολιτική του κεφαλαίου θα παραμείνουμε αξιακά, ιδεολογικά και πολιτικά με το μέρος των καταπιεσμένων. Γιατί στις πρακτικές του μίσους που θέλουν να στήσουν μία κοινωνία ανθρωποφυλάκων εχθρική και κανιβαλική εμείς δεν θα σταματήσουμε να προτάσσουμε μία κοινωνία αυτοοργάνωσης, ισότητας και αλληλεγγύης.
Αντιφασίστριες/αντιφασίστες Μυτιλήνης
(φωτο από την αντιφασιστική συγκέντρωση στη Μυτιλήνη 18/09/2016)
